Dogger

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dogger (jura brunatna) – nieformalne określenie całej jury środkowej lub tylko jej części. W niektórych starszych publikacjach geologicznych był traktowany jako środkowy oddział systemu jurajskiego. We współczesnych (z XXI w.) tabelach stratygraficznych nie jest stosowany.

Na początku XIX w. termin dogger stosowano na określenie skał aalenu odsłaniających się koło miasta Whitby w Anglii, w 1856 r. Albert Oppel zaproponował ją jako łączną nazwę dla pięter jury bajos i baton. Później, w tym w latach 60. XX w. była ona przez część autorów traktowana jako synonim jury środkowej[1], inni autorzy mianem tym nazywali tylko łącznie trzy piętra jury środkowej: aalen, bajos, baton lub bajos, baton, kelowej, a część geologów tego terminu nie stosowała[2]. We współczesnych (z XXI w.) tabelach stratygraficznych nie jest stosowany, a środkowy oddział jury nosi nazwę jury środkowej[3][4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. np. Niemczynow G., Burchart J., 1966: Mały słownik geologiczny. Wiedza Powszechna, Warszawa, hasło jura, strona 90
  2. Słownik stratygraficzny, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1968, s. 114.
  3. International Commission on Stratigraphy [online], stratigraphy.org [dostęp 2024-04-23].
  4. Racki G. i Narkiewicz M. (red.) Polskie zasady stratygrafii. Państwowy Instytut Geologiczny. Warszawa, 2006, str. 76. ISBN 83-7372-914-3