Dom cudów

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dom cudów
The Wonder House
Autor

Justine Hardy

Typ utworu

powieść

Wydanie oryginalne
Język

angielski

Data wydania

2005

Pierwsze wydanie polskie
Data wydania polskiego

2007

Wydawca

Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA

Przekład

Katarzyna Ciążyńska

poprzednia
Bollywood Boy
następna
In the Valley of Mist

Dom cudów – książka Justine Hardy, brytyjskiej pisarki zajmującej się tematyką Indii. Książka w oryginale (w angielskim) została wydana w 2005 roku, w Polsce w 2007 (tłumaczenie – Katarzyna Ciążyńska). Pozycja została wydana przez Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, w formacie A5, zawiera 421 stron (w tym słowniczek). Jest to literacki debiut autorki dokumentalnych filmów i kilku książek – reportaży o Indiach. Akcja książki rozgrywa się współcześnie w Kaszmirze, a pokazana historia miłosna dzieje się na tle bolesnych wydarzeń. Autorka opisuje tu m.in. brutalny trening przyszłych bojowników o wolny Kaszmir, w oczach armii indyjskiej uważanych za rebeliantów, współpracujących z wrogim Pakistanem, czy kaszmirską matkę daremnie poszukująca synów aresztowanych przez Indusów.

Opis książki[edytuj | edytuj kod]

Kaszmir. Rok 2000. Śrinagar i łodzie nad jeziorem Dal i Nagin. Angielka Gracie, 80-letnia wdowa po pendżabskim arystokracie żyje na łodzi otoczona opieką dwóch Kaszmirek: niemej Suriyi i jej pięknej córki Lili. Zaprzyjaźniona z sąsiadem, muzułmaninem Masudem Abdullahem. Pewnego dnia ich życie zmieniają dwa wydarzenia. Bratanek Masuda, nastolatek Irfan odchodzi w góry zwerbowany przez bojowników o wolność Kaszmiru, a do madame Gracie, do jej domu na łodzi przyjeżdża gość z Anglii, dziennikarz Hal, szukający odpowiedzi, jak żyją zwyczajni ludzie w cieniu wojny domowej według jednych, a indyjskiej okupacji Kaszmiru według innych.

Cytaty[edytuj | edytuj kod]

  • W książce ironiczny hymn o szafranie jako symbolu jedności muzułmańsko-hinduskiej. Uprawiany i zbierany rękoma muzułmanów niedaleko Śrinagaru jako tika barwi czoła kapłanów z hinduskich świątyń, a co więcej jako tika trafia na czoła członków Shiv Seny, i innych ekstremistów, którzy pragną tylko przegnać z Indii wszystkich muzułmanów. Z rąk muzułmanów na czoła hindusów, wielkie marzenie pandita Nehru urzeczywistniło się tylko za pośrednictwem tego kwiatu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Justine Hardy: Dom cudów. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie MUZA SA, 2007, s. 62. ISBN 978-83-7495-234-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]