Drewno wtórne

Drewno wtórne (drewno techniczne, ksylem wtórny)^[1] – tkanka roślin naczyniowych powstająca w wyniku przyrostu wtórnego z kambium (miazgi łykodrzewnej). Ma budowę analogiczną do metaksylemu^[2]. Odkładanie drewna wtórnego u roślin zdrewniałych strefy klimatu umiarkowanego jest zróżnicowane sezonowo – trwa od wiosny do jesieni, przy czym wiosną powstaje drewno wczesne, a latem drewno późne. Ich zróżnicowanie jest wyraźnie widoczne na przekrojach jako słoje przyrostu rocznego^[2].

Drewno wtórne pełni funkcję przewodzącą wodę i rozpuszczone w niej sole mineralne w części zewnętrznej zwanej drewnem bielastym, zbudowanej z żywych komórek. W części wewnętrznej pnia drewno, zwane twardzielowym, zbudowane jest z komórek martwych i pełni jedynie funkcję wzmacniającą^[2].

Zobacz też

Przypisy

↑ wtórne drewno, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-04] .
↑ ^a ^b ^c Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 178. ISBN 83-214-1305-6.

[1] wtórne drewno, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2020-02-04] .

[slownik-2] Alicja i Jerzy Szweykowscy (red.): Słownik botaniczny. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo "Wiedza Powszechna", 2003, s. 178. ISBN 83-214-1305-6.

[1]

[2]