Wydawnictwo Naukowe PWN
Siedziba spółki przy ul. Gottlieba Daimlera 2 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Siedziba |
ul. Gottlieba Daimlera 2 |
Data założenia |
1951 / 1997 |
Forma prawna | |
Nr KRS | |
Dane finansowe | |
Kapitał zakładowy |
4 250 606 zł[1] |
Położenie na mapie Warszawy | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa mazowieckiego | |
52°12′18,925″N 20°56′20,152″E/52,205257 20,938931 | |
Strona internetowa |
Wydawnictwo Naukowe PWN (WN PWN), w latach 1951–1991 Państwowe Wydawnictwo Naukowe (PWN)[2] – polskie wydawnictwo naukowe założone w 1951 w Warszawie jako Państwowe Wydawnictwo Naukowe[3].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Nową instytucję utworzono przez wydzielenie z Państwowych Zakładów Wydawnictw Szkolnych (PZWS). Pierwszym dyrektorem PWN był od 1951 do 1953 Tadeusz Zabłudowski. Nazwa Państwowe Wydawnictwo Naukowe była używana do 1991, kiedy to wydawnictwo zostało sprywatyzowane. W następstwie prywatyzacji, w 1992 r. większościowym udziałowcem spółki została międzynarodowa grupa inwestorów – Luxembourg Cambridge Holding Group (LCHG). W wyniku kolejnych przekształceń, w listopadzie 1997 r. firma uzyskała status spółki akcyjnej i przyjęła swą aktualną nazwę: Wydawnictwo Naukowe PWN SA. W kolejnych latach wydawnictwo stworzyło grupę kapitałową spółek wydawniczych i dystrybucyjnych. Wydawnictwo Naukowe PWN stanowi obecnie jednostkę dominującą grupy kapitałowej PWN, w skład której wchodzi kilkanaście przedsiębiorstw, głównie wydawnictw[4][5].
1 kwietnia 2022 doszło do przejęcia przez spółkę Wydawnictwo Naukowe PWN SA spółek Wydawnictwo Szkolne PWN sp. z o.o. oraz PZWL Wydawnictwo Lekarskie sp. z o.o.[6]
Siedziba
[edytuj | edytuj kod]W latach 1952–1957 siedziba Państwowego Wydawnictwa Naukowego mieściła się w kamienicy Roeslera i Hurtiga[7], a w latach 1957–2009 w pałacu Młodziejowskiego (pałacu Morsztynów)[8]. Na początku 2013, po przejściowym ulokowaniu przy ul. Postępu 18, WN PWN przeniosło się do biurowca Libra Business Centre przy ul. Gottlieba Daimlera 2.
Działalność wydawnicza
[edytuj | edytuj kod]Wydawnictwo Naukowe PWN jest wydawcą:
- encyklopedii
- słowników polskojęzycznych
- słowników obcojęzycznych
- literatury naukowej, popularnonaukowej, w tym podręczników akademickich.
Ważniejsze pozycje wydawnicze[5]:
- Wielka encyklopedia powszechna PWN (1962–1970)
- Encyklopedia popularna PWN (systematycznie aktualizowania, 30. wydanie miało miejsce w 2002)
- Nowa encyklopedia powszechna PWN (6 tomów z suplementem, wydaniem cyfrowym na 4 CD-ROM-ach lub jednej płycie DVD, oraz rocznikami 2001, 2002)
- Wielka encyklopedia PWN (2001–2005) (30 tomów + suplement, 140 tys. haseł)[9]
- Internetowa encyklopedia PWN
- Biblioteka Klasyków Psychologii – książkowa seria wydawnicza
- Biblioteka Współczesnych Filozofów – książkowa seria wydawnicza
- Biblioteka Klasyków Filozofii – książkowa seria wydawnicza unikatowa na skalę światową
- Wybrane Teksty z Historii Filozofii – książkowa seria wydawnicza.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Dane rejestrowe Wydawnictwa Naukowego PWN. [dostęp 2009-05-01]. [zarchiwizowane z tego adresu (2009-05-01)].
- ↑ Wydawnictwo Naukowe PWN, [w:] Encyklopedia PWN [online], Wydawnictwo Naukowe PWN [dostęp 2021-09-18] .
- ↑ Polska: zarys encyklopedyczny. Włodzimierz Kryszewski (red. prowadzący). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1974, s. 597, 598.
- ↑ O nas. pwn.pl. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ a b Wydawnictwo Naukowe PWN. ksiegarnia.pwn.pl. [dostęp 2022-06-27].
- ↑ Nastąpiło połączenie spółek wydawniczych Grupy PWN. Komunikat z dnia 1 kwietnia 2022 r.. [w:] PWN Moc Wiedzy [on-line]. PWN (www.pwn.pl), 2022-04-01. [dostęp 2022-05-06].
- ↑ Tomasz Grygiel: Pałac Małachowskich i dom Roeslera. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1982, s. 96. ISBN 83-01-02662-6.
- ↑ Marek Kwiatkowski: Pałac Morsztynów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1971, s. 95.
- ↑ Wielka encyklopedia PWN. T. 1–31, ksiegarnia.pwn.pl [zarchiwizowane z adresu 2009-04-16] .