Dwójnik

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dwójnik rezystancyjny z oznaczeniem polaryzacji

Dwójnik czyli jednowrotnik – element (układ) elektroniczny, który posiada dwa zaciski (końcówki), które przy pełnym włączeniu elementu do obwodu staną się dwoma węzłami.

Klasyfikacja dwójników[edytuj | edytuj kod]

Dwójniki dzielimy na:

  • dwójnik pasywny - czyli posiadający zdolność akumulacji lub rozpraszania energii, jest to taki dwójnik dla którego całkowita doprowadzona energia jest zawsze nieujemna i nie zależy od charakteru prądu i napięcia na zaciskach dwójnika, w dwójniku pasywnym do chwili doprowadzenia napięcia do jego zacisków, nie płynie prąd - przykładowo opornik, cewka, kondensator
  • dwójnik aktywny - niespełniający warunków dwójnika pasywnego, źródło energii - przykładowo bateria

lub:

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]