Działanie rutynowe

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Działanie rutynowe – rodzaj działania ludzkiego ukierunkowany przez tradycję, władzę oraz wartości uznane w danej zbiorowości za powszechne i obowiązujące[1].

Cechą działania rutynowego jest niekwestionowanie celów tego działania. Uwaga działającego (praktyka) skupiona jest na osiągnięcie celu postrzeganego jako dany. W działaniu rutynowym najistotniejsze jest pytanie jak to zrobić?, a nie po co to robić? albo dlaczego to robić?[2].

Przeciwstawnym rodzajem działania jest działanie refleksyjne[2]. Amerykański pedagog Donald Alan Schön, na podstawie rozróżnienia tych dwóch odmian działania, stworzył koncepcję refleksyjnego praktyka[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Henryk Mizerek, Dyskursy współczesnej edukacji nauczycielskiej. Między tradycjonalizmem a ponowoczesnością, Olsztyn: Uniwersytet Warmińsko-Mazurski, 1999, s. 71, ISBN 83-912643-3-5, OCLC 830220117.
  2. a b Małgorzata Ciczkowska-Giedziun, Bożena Chrostowska, Wyzwalanie refleksyjności w kształceniu do pracy socjalnej, w: Praca socjalna, nr 4/2016, s.37, ISSN 0860-3480
  3. Donald Schön, The reflactive practitioner: How professionals think in action, Basic Books, Nowy Jork, 1983, ISBN 0-465-06878-2