Dziura Stanikowa Niżnia
Wygląd
Na mapach: 49°16′05″N 19°52′50″E/49,268000 19,880639
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
17 m |
Deniwelacja |
0 |
Wysokość otworów |
1120 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
0 m |
Ekspozycja otworów |
ku NW |
Data odkrycia |
1882 rok |
Odkrywca | |
Ochrona i dostępność |
nieudostępniona |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.B-09.03 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°16′05″N 19°52′50″E/49,268000 19,880639 |
Dziura Stanikowa Niżnia – jaskinia w masywie Hrubego Regla w Tatrach Zachodnich[1]. Znajduje się w górnej części orograficznie lewej odnogi Stanikowego Żlebu, w pobliżu Dziury Stanikowej Wyżniej, u podstawy północnych stoków Czerwonego Gronika, na wysokości 1120 metrów n.p.m. Jaskinia jest pozioma, a jej długość wynosi 17 metrów[2].
Opis jaskini
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię tworzy duża sala, do której prowadzi niewielki otwór wejściowy znajdujący się pod dużym okapem[3].
Przyroda
[edytuj | edytuj kod]W jaskini można spotkać mleko wapienne. Ściany są wilgotne, brak jest na nich roślinności[4].
Historia odkryć
[edytuj | edytuj kod]Jaskinię odkrył Gotfryd Ossowski w 1882 roku. Jej plan i opis sporządził Kazimierz Kowalski w 1951 roku[4].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Tatry polskie. Mapa topograficzna 1:10 000. Zarząd Topograficzny Sztabu Generalnego WP, Wydawnictwo Czasopisma Wojskowe, 1984.
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 24 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-24] .
- ↑ Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy, [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2017-10-09] (pol.).
- ↑ a b Jaskinie Tatrzańskiego Parku Narodowego. Jaskinie Doliny Chochołowskiej i dolinek reglowych, Grodzicki J. (red.), PTPNoZ, Warszawa 1991, str. 153, ISBN 83-00-03525-7