Edmund Rauch
.jpg) Edmund Rauch (przed 1911) | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Poseł do austriackiej Rady Państwa
kadencja XII | |
| Okres |
od 17 lipca 1911 |
| Przynależność polityczna | |
| Poseł na Sejm Ustawodawczy II RP | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna |
Klub Pracy Konstytucyjnej |
Edmund Rauch (ur. 29 sierpnia 1863 w Jarosławiu, zm. 16 sierpnia 1923 w Stanisławowie) – przedsiębiorca, polityk demokratyczny, poseł do austriackiej Rady Państwa i Sejmu Ustawodawczego RP
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w rodzinie żydowskiej. Ukończył szkołę realną i szkołę handlową w Jarosławiu. Właściciel firmy prowadzącej handel surowymi skórami – „Edmund Rauch & Henryk Rauch”. Dzierżawca potem właściciel propinacji. Był także właścicielem młyna parowego i wspólnikiem firmy młynarskiej i zbożowej „Ozjasz Blumenfeld & Co”. Asesor sądu handlowego w Stanisławie (1888-1923). Członek sekcji handlowej Izby Handlowej i Przemysłowej we Lwowie (1902-1914). Członek dyrekcji Kasy Oszczędności w Stanisławowie. Od 1904 radca cesarski[1].
Członek Rady Powiatowej i Wydziału Powiatowego w Stanisławowie z grupy kupców i przemysłowców (1902-1914). Działacz Polskiego Stronnictwa Demokratycznego. Był rzecznikiem polityki asymilatorskiej w stosunku do Żydów. Poseł do austriackiej Rady Państwa XII kadencji (17 lipca 1911 – 28 października 1918), wybrany w okręgu wyborczym nr 14 (Stanisławów). Należał do Koła Polskiego w Wiedniu[2] jako członek grupy polskich demokratów[3]. Uczestniczył często w debatach parlamentarnych. Wchodził wówczas do stałej komisji do spraw cen w handlu zagranicznym (Permanenz-Kommission für die Handelswerte des Aussenhandelsverkehres) i Rady Kolei Państwowych (Staatseisenbahnrat) w Wiedniu[4].
Poseł na Sejm Ustawodawczy Rzeczypospolitej Polskiej (od 10 lutego 1919 do 1 grudnia 1922), mandat otrzymał Dekretem Naczelnika Państwa z 28 listopada 1918 jako poseł z Galicji Wschodniej do parlamentu austriackiego. W sejmie należał do Klubu Pracy Konstytucyjnej. Członek Komisji Przemysłowo-Handlowej, Konstytucyjnej, później także Komisji Komunikacyjnej, Skarbowo-Budżetowej i Komisji Odbudowy Krajuj[5]. W wyborach w 1922 bezskutecznie ubiegał się o mandat z listy Unii Narodowo-Państwowej grupującej byłych posłów Klubu Pracy Konstytucyjnej[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Alina Szklarska-Lohmannowa, Rauch Edmund (1863-1923), Polski Słownik Biograficzny, t. 30, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1987, s. 649.
- ↑ Józef Buszko, Polacy w parlamencie wiedeńskim – 1848-1918, Warszawa 1996, s. 433.
- ↑ Republik Ősterreich – Parlament – Wer ist Wer Biografie von Edmund Rauch, online.
- ↑ Alina Szklarska-Lohmannowa, Rauch Edmund (1863-1923)..., s. 649.
- ↑ Tadeusz Rzepecki, Sejm Rzeczypospolitej Polskiej 1919 roku, Poznań 1920, s. 217, 263, 277, 286.
- ↑ Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej, red. Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana, Warszawa 1994, s. s. 411.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alina Szklarska-Lohmannowa, Rauch Edmund (1863-1923), Polski Słownik Biograficzny, t. 30, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk-Łódź 1987, s. 649, iPSB – wersja elektroniczna