Przejdź do zawartości

Egzoderma

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Egzoderma, skórnia, podskórnia[1]tkanka roślinna pochodzenia miękiszowego, znajdująca się pod ryzodermą. Ściany komórek egzodermy ulegają korkowaceniu, przez co egzoderma pełni powyżej strefy włośnikowej korzenia funkcję ochronną[2]. Do korkowacenia dochodzi gdy włośniki zaczynają więdnąć[3]. W starszych strefach korzenia egzoderma zastępuje skórkę korzenia[1].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Szweykowska Alicja, Szweykowski Jerzy: Botanika t.1 Morfologia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2003, s. 153 i 155. ISBN 83-01-13953-6.
  2. Janina Jasnowska, Mieczysław Jasnowski, Jan Radomski, Stefan Friedrich, Wojciech W. A. Kowalski: Botanika. Szczecin: Wyd. Brasika, 2008, s. 103-104, 188-189. ISBN 978-83-902821-6-9.
  3. Malinowski Edmund: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1973, s. 236-237.