Elżbieta świdnicka
| księżna opolska | |
| Okres | |
|---|---|
| Jako żona | |
| Dane biograficzne | |
| Dynastia | |
| Data urodzenia | |
| Data śmierci | |
| Ojciec | |
| Matka | |
| Mąż | |
| Dzieci |
Władysław Opolczyk, |
Elżbieta świdnicka (ur. między 1309/1315, zm. 8 lub 9 lutego 1348) – druga według starszeństwa córka księcia świdnickiego Bernarda Statecznego i Kunegundy, córki króla Polski Władysława I Łokietka.
Poślubiła Bolesława II, syna księcia opolskiego Bolesława I. Małżeństwo zostało zawarte w latach 1324/1326, na krótko przed śmiercią jej ojca. Urodziła siedmioro dzieci, trzech synów i cztery córki. Została pochowana w klasztorze Franciszkanów w Opolu. Prawdopodobnie po jej śmierci w latach 1348/1356 jej mąż poślubił Małgorzatę, której pochodzenie nie jest bliżej znane. Z drugiego małżeństwa miał jedną córkę Agnieszkę.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Jasiński K., Rodowód Piastów śląskich, wyd. 2, cz. II, Wydawnictwo Avalon, Kraków 2007, s. 320-322.