Empidonka żółtobrzucha
| Empidonax flaviventris[1] | |
| (W.M. Baird & S.F. Baird, 1843) | |
| |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Podtyp | |
| Gromada | |
| Podgromada | |
| Infragromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Gatunek |
empidonka żółtobrzucha |
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |
 | |
| Zasięg występowania | |
 w sezonie lęgowym przeloty zimowiska | |
Empidonka żółtobrzucha[3] (Empidonax flaviventris) – gatunek małego ptaka z rodziny tyrankowatych (Tyrannidae). Zasiedla Amerykę Północną. Nie jest zagrożony. Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
Zasięg występowania i środowisko[edytuj | edytuj kod]
Empidonka żółtobrzucha jest ptakiem wędrownym. Gniazduje od zachodnich Gór Skalistych w zachodniej Kanadzie na wschód aż do atlantyckich wybrzeży Kanady i północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych. Wiosną i jesienią migruje przez wschodnią połowę USA[6]. Zimuje we wschodnim i południowym Meksyku oraz w Ameryce Centralnej aż po Panamę[4].
Gniazduje w borach iglastych lub mieszanych na wyżynach oraz na bagnach. Zimę spędza w gęstych zaroślach[7].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
- długość ciała: 12–15 cm
- rozpiętość skrzydeł: około 21 cm[8]
- masa ciała: 12 g
Nie występuje dymorfizm płciowy, jednakże samce mają dłuższe skrzydła od samic[7]. Wierzch i spód ciała są matowooliwkowe. Skrzydła są ciemne, lecz mają 2 białe przepaski. Obrączka oczna również jest jasna. Ptaka tego można pomylić z empidonką grądową, ma jednak od niej krótsze dziób i ogon, oraz z empidonką stokową, od której różni się śpiewem i jaśniejszym spodem ciała[7].
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Główną część pożywienia empidonek żółtobrzuchych stanowią owady, okazjonalnie jedzą jagody. Owady łapią w locie (pomagają im w tym szczeciniaste pióra dookoła dzioba), po czym wracają na gałąź[6].
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Około 87% ptaków z tego gatunku gniazduje w Kanadzie[9]. Samica buduje gniazdo na ziemi, ma ono kształt kubka, budulec stanowi mech i materiały roślinne. Jaja są białe, w liczbie 2[10]–5; przeciętne jajo ma wymiary 13×17 mm. Wysiadywanie trwa około 15 dni. Średnia długość życia na wolności wynosi 4 lata[6].
Status[edytuj | edytuj kod]
IUCN uznaje empidonkę żółtobrzuchą za gatunek najmniejszej troski (LC, Least Concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Organizacja Partners in Flight w 2017 roku szacowała liczebność populacji na około 14 milionów dorosłych osobników[10]. Trend liczebności populacji uznawany jest za wzrostowy[2][10].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Empidonax flaviventris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Empidonax flaviventris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Contopini Fitzpatrick, 2004 (wersja: 2021-01-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-15].
- ↑ a b Yellow-bellied Flycatcher (Empidonax flaviventris). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-04)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Tyrant flycatchers. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
- ↑ a b c Greg Ross: ADW - Empidonax flaviventris, Yellow-bellied flycatcher. [dostęp 2012-05-23]. (ang.).
- ↑ a b c David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, BirdLife International (mapy wyst.), Phil Benstead i inni: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009. ISBN 978-83-01-15733-3.
- ↑ Yellow-bellied Flycatcher - South Dakota Birds and Birding. [dostęp 2012-05-23]. (ang.).
- ↑ Yellow-bellied Flycatcher. Canadian Organization for Tropical Education and Rainforest Conservation. [dostęp 2021-03-15].
- ↑ a b c Yellow-bellied Flycatcher Life History. [w:] All About Birds [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. [dostęp 2021-03-15]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).