Enancjostaza

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Enancjostaza – zdolność systemu otwartego do funkcjonowania w niestabilnym otoczeniu. Systemem tym może być organizm żywy. Pojęcie enancjostazy jest analogiczne do pojęcia homeostazy z następującą różnicą: w przypadku enancjostazy stan wewnętrzny dopasowuje się by utrzymać funkcje życiowe, w przypadku homeostazy regulacja służy utrzymaniu wewnętrznego status quo. Przykładem enancjostazy są procesy fizjologiczne zwierząt ujść rzek – niektóre gatunki krabów regulują wewnętrzny współczynnik pH by dostosować organizm do zmiennych warunków zasolenia.

  • źródłosłów z greki: enantios – (na)przeciwko oraz stasis – staza, czyli stan stabilności

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Charlotte Mangum, David Towle, Physiological adaptation to unstable environments, „American Scientist”, 65 (1), 1977, s. 67–75, PMID842933, Bibcode1977AmSci..65...67M.
  • Charlotte P. Mangum, Adaptation of the oxygen transport system to hypoxia in the blue crab, Callinectes sapidus, „American Zoologist”, 37 (6), 1997, s. 604–611, DOI10.1093/icb/37.6.604, JSTOR3884137.