Epitem

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Epitem – jeden z rodzajów parenchymy. Tkanka charakteryzuje się cienkościennymi komórkami, ubogimi w chloroplasty. Znaczną część objętości tkanki stanowią przestwory międzykomórkowe[1].

Epitem jest elementem budowy najprostszych hydatod. Typ ten nie zawiera typowej tkanki wydzielniczej, woda jest usuwana bezpośrednio z końcowych cewek przez przestwory komórkowe epitemu i pory w epidermie[1]. Możliwe jest też aktywne wydzielanie wody przez epitem. W tym przypadku komórki epitemu charakteryzują się gęstszą cytoplazmą. Obecność typu hydatod z epitemem została potwierdzona u ponad 30 rodzin do których należą rośliny niedrzewiaste lub niskie drzewiaste[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Esau Katherine: Anatomia roślin. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne, 1973, s. 398-400.
  2. Hejnowicz Zygmunt: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Organy wegetatywne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 160-162. ISBN 83-01-13825-4.