Epopeus (król Sikyonu)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Epopeus (gr. Ἐπωπεύς) – postać z mitologii greckiej, król Sikyonu i Koryntu.

Syn Aloeusa lub boga Posejdona i nimfy Kanake[1]. Po śmierci Koraksa objął władzę w Sikyonie, a gdy zmarł władca Koryntu Bunos, Epopeus najechał i zdobył także to miasto[1]. Udzielił schronienia na swoim dworze ciężarnej Antiope[1] i, według jednej z wersji mitu, poślubił ją[2]. Wywołało to gniew ojca dziewczyny, Nykteusa, i w konsekwencji doprowadziło do wojny między Tebami a Sikyonem. W zależności od wersji mitu Nykteus sam poprowadził wojska tebańskie przeciw Epopeusowi bądź w rozpaczy popełnił samobójstwo, powierzając tę misję swojemu bratu Likosowi. W czasie walki Sikyon został zdobyty, a Epopeus poniósł śmierć[2].

Miał syna imieniem Maraton, który jeszcze za życia ojca zbiegł do Attyki, po jego śmierci powrócił jednak i objął władzę w Koryncie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d Pierre Grimal: Słownik mitologii greckiej i rzymskiej. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2008, s. 87. ISBN 978-83-04-04673-3.
  2. a b Jenny March: Dictionary of Classical Mythology. Oxford: Oxbow Books, 2014, s. 179. ISBN 978-1-78297-635-6.