Ernő Kolczonay
| Data i miejsce urodzenia | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
4 października 2009 | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Wzrost |
175 cm | |||||||||||||||||||||||||||||||||
| Dorobek medalowy | ||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ernő Kolczonay (ur. 15 maja 1953 w Budapeszcie, zm. 4 października 2009 tamże[1]) – węgierski szermierz, szpadzista, dwukrotny medalista olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.
Rozpoczął karierę jako pływak w 1964 w Budapesti Vasutas SC, później był pięcioboistą w Honvédzie Budapeszt, a od 1969 uprawiał szermierkę[2][3].
Na igrzyskach olimpijskich w Moskwie w 1980 roku wywalczył srebrny medal w turnieju indywidualnym, w którym lepszy był tylko Szwed Johan Harmenberg. Zajął tam także ósme miejsce w szpadzie drużynowej i szóste we florecie drużynowym. Podczas rozgrywanych osiem lat później igrzysk olimpijskich w Seulu był szósty drużynowo i dziesiąty indywidualnie. Brał również udział w igrzyskach olimpijskich w Barcelonie w 1992 roku, gdzie reprezentacja Węgier w składzie: Iván Kovács, Krisztián Kulcsár, Ferenc Hegedűs, Ernő Kolczonay i Gábor Totola zdobyła srebrny medal w zawodach drużynowych. Indywidualnie nie startował.
Podczas mistrzostw świata w Grenoble w 1974 roku wspólnie z Győző Kulcsárem, Sándorem Erdősem, Pálem Schmittem i Jenő Papem zdobył brązowy medal w zawodach drużynowych. W tej samej konkurencji zdobywał następnie złoty medal na mistrzostwach świata w Hamburgu (1978) oraz brązowe na mistrzostwach świata w Clermont-Ferrand (1981) i mistrzostwach świata w Rzymie (1982). Ponadto wywalczył srebrny medal indywidualnie na mistrzostwach świata w Melbourne w 1979 roku (gdzie lepszy był tylko Francuz Philippe Riboud) oraz brązowy podczas mistrzostw świata w Rzymie w 1982 roku (plasując się za Jenő Papem i Philippe'em Riboudem).[4]
W 1982 zdobył indywidualnie srebrny medal na mistrzostwach Europy w Mödling[5].
Po zakończeniu kariery był trenerem Honvédu Budapeszt oraz reprezentacji Grecji[2][3]. Zmarł po długiej chorobie, w oczekiwaniu na przeszczep wątroby[2][3].
Jego siostrzenica, Niki-Katerina Sidiropulu także uprawiała szermierkę[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ernő Kolczonay Biographical information [online], olympedia.org [dostęp 2020-09-03] (ang.).
- ↑ a b c Elhunyt Kolczonay Ernő. inforadio.hu, 2009-10-04. [dostęp 2017-12-24]. (węg.).
- ↑ a b c Elhunyt Kolczonay Ernő olimpiai ezüstérmes vívó. origo.hu, 2009-10-04. [dostęp 2017-12-24]. (węg.).
- ↑ Fechten - Weltmeisterschaften (Herren - Degen) [online], sport-komplett.de [dostęp 2017-10-05] (niem.).
- ↑ Fechten - Europameisterschaften (Herren - Degen). sport-komplett.de. [dostęp 2017-12-24]. (niem.).
- ↑ Olympedia - Niki-Katerina Sidiropoulou. olympedia.org. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Olympedia - Ernő Kolczonay. olympedia.org. [dostęp 2023-08-26]. (ang.).