Erodius hebraicus
| Erodius hebraicus | |
| Lillig, 1997 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj | |
| Gatunek |
Erodius hebraicus |
Erodius hebraicus – gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych i podrodziny Pimellinae.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Gatunek został opisany w 1997 roku przez Martina Lilliga na podstawie 20 okazów znalezionych w zbiorach muzealnych[1].
Opis[edytuj | edytuj kod]
Chrząszcz ten osiąga od 6,3 do 7,4 mm długości i od 3,9 do 5,3 mm szerokości ciała, które ma kształt krótkoowalny, silnie łukowaty, a ubarwione jest błyszcząco czarno. Labrum jasne do ciemnobrązowego. Obie pary głaszczków ciemnobrązowe. Nadustek poprzecznie pomarszczony z kilkoma rejonami bez urzeźbienia, słabo wciśnięty pośrodku. Czoło i cimię bez punktacji, granulowane (czoło gęściej). Czułki ciemnobrązowe lub czarne, sięgające nieco za tylną krawędź przedplecza. Przedplecze równomiernie podłużnie sklepione, gładkie z płytkimi punktami tylko przy bocznych krawędziach i w tylnych kątach. Boki równomiernie zaokrąglone. Przednia krawędź zaokrąglona w głęboki łuk. Płat środkowy wysunięty ku tyłowi tak daleko jak boczne krawędzie. Pokrywy silnie sklepione o żyłkach bardziej błyszczących niż granulowane przestrzenie między nimi. Zewnętrzny brzeg gładkiej epipleury równomiernie i gładko zaokrąglony w przednich ⅔, a odgięty na zewnątrz wierzchołkowo. Paramery aedeagusa spiczaste, krótsze od fallobazy[1].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek wykazany został z północno-zachodniego Negev w Izraelu oraz północnego Synaju w Egipcie[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Martin Lillig. A New Species of the Genus Erodius from Israel and Egypt (Coleoptera:Tenebrionidae:Pimellinae). „Israel Journal of Entomology”. 31, s. 55-58, 1997.