Esphalmenus peringueyi
Esphalmenus peringueyi | |||
(de Bormans, 1900) | |||
Systematyka | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Typ | |||
Gromada | |||
Rząd | |||
Podrząd | |||
Infrarząd | |||
Nadrodzina | |||
Rodzina | |||
Podrodzina | |||
Rodzaj | |||
Gatunek |
Esphalmenus peringueyi | ||
Synonimy | |||
|
Esphalmenus peringueyi – gatunek skorka z rodziny Pygidicranidae i podrodziny Esphalmeninae.
Gatunek ten opisany został w 1900 roku przez Auguste’a de Bormansa jako Gonolabis peringueyi[1][2]. Do rodzaju Esphalmenus przeniesiony został w 1909 roku przez Malcolma Burra[3][2].
Skorek o ciele długości od 10 do 12 mm, ubarwionym rudobrązowo z żółtawymi czułkami i odnóżami. Powierzchnia ciała w większości jest prawie gładka, ale tergity odwłoka mają rozproszone punktowanie. Odwłok samca jest słabiej niż u E. capensis rozszerzony ku tyłowi, zaś u samicy wrzecionowaty. U samca tylny brzeg przedostatniego sternitu odwłoka jest u wierzchołka wcięty. Trójkątne pygidium samicy ma spiczasty wierzchołek. Przysadki odwłokowe (szczypce) samca mają od 1,5 do 1,75 mm długości i silnie zakrzywiony kształt z małym i wąskimwyrostkiem grzbietowym u nasady każdej z nich. Przysadki odwłokowe samicy mają od 1 do 1,5 mm długości. Genitalia samca cechują paramery dłuższe i węższe niż u E. capensis oraz rozszerzona, niekiedy słabo widoczna virga[2].
Owad afrotropikalny, endemiczny dla Południowej Afryki, znany tylko z Prowincji Przylądkowej Zachodniej[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Heidi Hopkins, Michael D. Maehr, Fabian Haas, Lesley S. Deem: species Esphalmenus peringueyi. [w:] Dermaptera Species File (Version 5.0/5.0) [on-line]. [dostęp 2018-12-18].
- ↑ a b c d A. Brindle. The Esphalmeninae (Dermaptera: Pygidicranidae): a group of Andean and Southern African earwigs. „Systematic Entomology”. 9 (3), s. 281-292, 1984. DOI: 10.1111/j.1365-3113.1984.tb00053.x.
- ↑ M. Burr. Notes on the Forficularia. XV. The Esphalmeninae. „Annals and Magazine of Natural History”. 8 (3), s. 249-253, 1909.