Estadio Nacional de Chile
| Estadio Nacional de Chile | |
 Widok panoramiczny na chilijski stadion narodowy |
|
| Państwo |  Chile |
| Adres | Santiago |
| Data otwarcia | 1938 |
| Pojemność | 63 649 |
| Nawierzchnia | trawa |
|
Położenie na mapie Chile
 Estadio Nacional de Chile
|
|
 33°27′52,05″S 70°36′38,03″W/-33,464458 -70,610564 |
|
Estadio Nacional de Chile to stadion narodowy położony w mieście Santiago, stolicy Chile. Jest on największym stadionem w tym kraju. Jego pojemność wynosi 63 649 miejsc. Stadion jest częścią sportowego kompleksu, na który składa się również boisko do bejsbola, boisko tenisowe, basen i nowoczesna sala gimnastyczna. W 2000 roku był areną lekkoatletycznych mistrzostw świata juniorów.
Budowa rozpoczęła się w lutym 1937 roku, inauguracyjne rozpoczęcie odbyło się w 3 grudnia 1938 roku. Projekt architektoniczny nawiązywał do stadionu olimpijskiego w Berlinie w Niemczech[potrzebny przypis]. Stadion został użyty przez wojskowy reżim Pinocheta jako obóz koncentracyjny, po puczu w 1973 roku.
Wykorzystanie jako obóz koncentracyjny[edytuj | edytuj kod]
Estadio Nacional został wykorzystany podczas puczu w 1973 roku jako obóz koncentracyjny, przetrzymywano na nim 40 tysięcy więźniów, pomiędzy sierpniem a listopadem tamtego roku. Na boisku oraz widowni przetrzymywano mężczyzn. Kobiety przetrzymywano w basenie, szatniach oraz przyległych budynkach do stadionu. W przebieralniach oraz na korytarzach torturowano i mordowano ludzi. Przesłuchania prowadzono na bieżni.
Czasami mylnie podaje się, że chilijski śpiewak folkowy i polityczny aktywista Víctor Jara został zamordowany na Estadio Nacional. Zginął on jednak na stadionie Estadio Chile, którego nazwę zmieniono w 2003 na cześć zamordowanego śpiewaka[1].
Powstał film dokumentalny Estadio Nacional, opowiadający o wydarzeniach na stadionie, gdy był wykorzystywany jako obóz koncentracyjny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
|
|||||
