Eugeniusz Galicki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Eugeniusz Galicki
Kmicic
porucznik porucznik
Data i miejsce urodzenia

7 listopada 1916
Warszawa

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa (powstanie warszawskie)

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari

Eugeniusz Galicki ps. „Kmicic” (ur. 7 listopada 1916 w Warszawie) – porucznik Armii Krajowej.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn Mariana i Marii. Po wybuchu II wojny światowej i nastaniu okupacji niemieckiej zaangażował się w działalność konspiracyjną. Tożsamość Eugeniusza Galickiego pojawiła się w niemieckim obwieszczeniu jako osoba skazana na śmierć spośród więźniów Pawiaka[1]. Służył w Korpusie Bezpieczeństwa. Posiadał stopień porucznika, funkcjonował pod pseudonimem „Kmicic”. Brał udział w powstaniu warszawskim 1944.

Eugeniusz Galicki sprawował stanowisko dyrektora Warszawskich Zakładach Garbarskich; w 1960 został oskarżony w procesie o nadużycia i kradzież w tej fabryce[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Więźniowie Pawiaka. stankiewicze.com. [dostęp 2016-01-30].
  2. Piotr Sieczkowski: Afera mięsna – mord sądowy epoki Gomułki. histmag.org, 2015-02-03. [dostęp 2016-01-30].
  3. M.P. z 1947 r. nr 25, poz. 120

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]