Europejski Numer Identyfikacyjny
Europejski numer identyfikacyjny (ENI)[1] - numer nadawany jednostce pływającej. Numer taki jest wydawany wraz z otrzymaniem wspólnotowego świadectwa zdolności żeglugowej.
Numer ENI otrzymują statki które nie mogą być krótsze niż 20 metrów a także których iloczyn długości, szerokości i zanurzenia jest nie mniejszy niż 100 m³.
Europejski numer identyfikacyjny składa się z ośmiu cyfr. Pierwsze trzy cyfry oznaczają kod organu wydającego numer (dla Polski jest to zakres 240-259). Pozostałe pięć cyfr to numery porządkowe[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anna Kilikowska: Nadawanie jednolitych europejskich numerów identyfikacyjnych (ENI). [w:] Urząd Żeglugi Śródlądowej we Wrocławiu [on-line]. [dostęp 2015-03-18]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-04-02)].
- ↑ Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 2 czerwca 2010 r. w sprawie wspólnotowego świadectwa zdolności żeglugowej (Dz.U. z 2010 r. nr 110, poz. 731)