Federacja Kolejowców Polskich

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Federacja Kolejowców Polskich
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

1929

Zakończenie działalności

1939

Rodzaj stowarzyszenia

związek zawodowy

Zasięg

organizacja o zasięgu krajowym

Prezes

Karol Jelonek (1939)

Członkowie

6794 (1936), 6000+ (1939)

Powiązania

organizacja prorządowa

brak współrzędnych

Federacja Kolejowców Polskich, jedna z działających w okresie międzywojennym w środowisku pracowników kolejowych organizacji związkowych, powstała w 1929. Związana z ruchem syndykalistycznym. Określana też była jako organizacja prorządowa.[1] W ostatnim okresie skupiała członków w 128 kołach i 56 placówkach.

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

  • 1935 - Mieczysław Szwarczewski[2]
  • 1936[3]-1939 - Karol Jelonek

Media[edytuj | edytuj kod]

Organem związku był mies. Kolejarz w Ruchu Syndykalistycznym z siedzibą redakcji w Katowicach (1931), następnie Front Kolejowy/Kolejowy Front Robotniczy z redakcją w Warszawie (mies. 1932-1939, dwutyg. od 1935).

Siedziba[edytuj | edytuj kod]

Siedziby związku mieściły się przy ul. Chmielnej 27 (1936) oraz przy Wspólnej 56 (1939).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. stan z li­stopada 1933 według źródła WAPGd, SP w Tczewie, syg. 26/23
  2. Inżynier Kolejowy nr 8/35
  3. Inżynier Kolejowy nr 11/36

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 20-lecie komunikacji w Polsce odrodzonej, Koncern Prasowy "Ilustrowany Kuryer Codzienny" Kraków 1939, 560 s.
  • Janusz Jarosiński: Wydawnictwa prasowe Związku Zawodowego Pracowników Kolejowych w latach 1919-1960, Kwartalnik Historii Prasy Polskiej 28/1, 77-91, 1989