Fernando Negrão

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Fernando Negrão
ilustracja
Data urodzenia

29 listopada 1955

Zawód, zajęcie

prawnik, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Lizboński

Partia

Partia Socjaldemokratyczna

Fernando Mimoso Negrão (ur. 29 listopada 1955[1]) – portugalski prawnik i polityk, sędzia i adwokat, parlamentarzysta, od 2004 do 2005 minister zabezpieczenia społecznego, rodziny i dzieci, w 2015 minister sprawiedliwości.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się na terytorium Portugalskiej Afryki Zachodniej. Służył w Portugalskich Siłach Powietrznych. Ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Lizbońskim, kształcił się następnie w Centro de Estudos Judiciários, centrum szkolącym kadry sędziowskie. Orzekał jako sędzia w różnych sądach na terenie Portugalii, zasiadał w Wysokiej Radzie Sądownictwa (Conselho Superior da Magistratura). Pełnił funkcję dyrektora generalnego policji sądowej. Brał udział w powołaniu Europolu, został członkiem rady Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii[1]. Zajął się następnie prowadzeniem praktyki w zawodzie adwokata[2].

Zaangażował się w działalność polityczną w ramach Partii Socjaldemokratycznej. W 2002 po raz pierwszy z jej ramienia uzyskał mandat posła do Zgromadzenia Republiki. Z powodzeniem ubiegał się o reelekcję w wyborach w 2005, 2009, 2011, 2015[2], 2019[3] i 2022[4].

Od lipca 2004 do marca 2005 sprawował urząd ministra zabezpieczenia społecznego, rodziny i dzieci w gabinecie Pedra Santany Lopesa[1]. Od października do listopada 2015 pełnił funkcję ministra sprawiedliwości w rządzie, którym kierował Pedro Passos Coelho[5]. W 2021 ubiegał się bezskutecznie o urząd burmistrza miasta Setúbal, został natomiast członkiem władz wykonawczych tej miejscowości[6].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c Ministro da Segurança Social, da Família e da Criança: Fernando Mimoso Negrão. portugal.gov.pt. [dostęp 2016-08-30]. (port.).
  2. a b Profil na stronie Zgromadzenia Republiki. [dostęp 2016-08-30]. (port.).
  3. Quem são os 230 novos deputados na Assembleia da República. observador.pt, 6 października 2019. [dostęp 2019-10-07]. (port.).
  4. Os nomes de todos os deputados eleitos por partido. observador.pt, 31 stycznia 2022. [dostęp 2022-01-31]. (port.).
  5. Presidente da República recebeu Primeiro-Ministro indigitado e deu acordo à constituição do XX Governo Constitucional. presidencia.pt, 27 października 2015. [dostęp 2016-08-30]. (port.).
  6. Executivo. mun-setubal.pt. [dostęp 2021-10-17]. (port.).