Przejdź do zawartości

First Canadian Place

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
First Canadian Place
Ilustracja
First Canadian Place w 2017 roku.
Państwo

 Kanada

Miejscowość

Toronto

Typ budynku

wieżowiec

Architekt

Bregman + Hamann Architects
Edward Durell Stone & Associates

Wysokość całkowita

355 m

Wysokość do dachu

298 m

Kondygnacje

72

Powierzchnia użytkowa

250 849 m²

Rozpoczęcie budowy

1973

Ukończenie budowy

1975

Ważniejsze przebudowy

2009-2012

Właściciel

Brookfield Properties

Położenie na mapie Toronto
Mapa konturowa Toronto, na dole znajduje się punkt z opisem „First Canadian Place”
Położenie na mapie Kanady
Mapa konturowa Kanady, blisko dolnej krawiędzi nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „First Canadian Place”
Położenie na mapie Ontario
Mapa konturowa Ontario, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „First Canadian Place”
Ziemia43°38′55″N 79°22′54″W/43,648611 -79,381667
Strona internetowa

First Canadian Place (dawniej First Bank Building) – najwyższy wieżowiec w Kanadzie, znajdujący się w Toronto, w prowincji Ontario. Powstał w latach 1973–1975 i od momentu ukończenia pozostaje najwyższym biurowcem w kraju. Wieżowiec ma wysokość 355 metrów, z czego 298,1 metra to wysokość do dachu[1][2].

Został zaprojektowany przez Bregman + Hamann Architects we współpracy z Edward Durell Stone & Associates, pierwotnie pełnił funkcję siedziby Bank of Montreal. Jest jednym z kluczowych punktów Toronto, łączącym funkcje biurowe, handlowe i usługowe, w tym około 120 sklepów oraz różnorodne restauracje[1]. Zlokalizowany w centrum miasta, połączony jest z systemem PATH, co zapewnia łatwy dostęp do transportu publicznego[3][4]. W 2009 roku budynek przeszedł renowację, w wyniku której wymieniono elewację marmurową na nową, wykonaną z ceramiki i szkła[5].

First Canadian Place jest jednym z najwyższych budynków na świecie, zajmując 249. miejsce w globalnym rankingu wysokości[2].

First Canadian Place podczas budowy w 1975 roku.

Historia

[edytuj | edytuj kod]

First Canadian Place został zaprojektowany jako nowa siedziba Bank of Montreal w Ontario. Projekt deweloperski, ogłoszony przez firmę Olympia and York w październiku 1972 roku, nosił nazwę First Bank Complex. W ramach realizacji projektu zburzono historyczne siedziby gazet Toronto Star i The Globe and Mail, a także zabytkowy budynek Bank of Montreal[1].

W grudniu 1973 roku Rada Miasta Toronto wprowadziła tymczasowe ograniczenia wysokości nowych budynków w centrum miasta, ustalając limit na poziomie 14 metrów. Celem tej decyzji była ponowna analiza urbanistyczna, mająca na celu znalezienie równowagi między przestrzenią mieszkalną a biurową. First Canadian Place udało się jednak uniknąć tych ograniczeń, ponieważ budowa rozpoczęła się przed ich wejściem w życie. Pierwsze prace wykopaliskowe ruszyły pod koniec 1973 roku, a konstrukcja stalowego szkieletu rozpoczęła się nieco później[1].

Podział budynku First Canadian Place na cztery strefy, traktowane jako oddzielne struktury, umożliwił stopniowe zasiedlanie niższych pięter podczas kontynuowania budowy wyższych poziomów. Każda strefa wyposażona była w oddzielne windy dwupoziomowe, co zwiększyło efektywność ruchu pionowego w budynku, zwłaszcza w godzinach szczytu[1].

13 stycznia 1975 roku budynek osiągnął status najwyższego biurowca w Toronto i Kanadzie, kiedy pracownik budowlany Gerry Deschamps przymocował pierwszy poziomy element konstrukcyjny powyżej dachu Commerce Court. Całkowite ukończenie budowy miało miejsce w grudniu 1975 roku, choć pierwsze piętra zajmowane przez Bank of Montreal były gotowe do użytku już w lipcu tego samego roku[1].

Achitektura

[edytuj | edytuj kod]

Wieżowiec First Canadian Place został zbudowany z użyciem 45 000 ton stali, 113 kilometrów rur, 680 000 kilogramów szkła oraz 4 400 ton marmuru Carrera, importowanego z Włoch[1][3]. Początkowo zastosowany biały marmur musiał zostać częściowo wymieniony, gdyż jedna z dostaw miała zbyt duży odcień szarości, który nie odpowiadał pierwotnym założeniom projektu[1].

Budynek ma 72 piętra i oferuje 2 173 000 stóp kwadratowych powierzchni biurowej oraz 236 000 stóp kwadratowych przestrzeni handlowej. Powierzchnia typowego piętra wynosi około 30 000 stóp kwadratowych. W budynku znajduje się także parking na 1 000 pojazdów oraz strefa dla rowerzystów, która dysponuje 243 miejscami do bezpiecznego przechowywania rowerów[3].

First Canadian Place jest połączony z systemem PATH, 27-kilometrowym podziemnym systemem ulic, które umożliwia łatwy dostęp do Union Station, gdzie kursują pociągi GO Transit oraz UP Express, łączące Toronto z lotniskiem Pearson[3][4]. Dzięki temu, budynek stanowi integralną część miejskiej infrastruktury transportowej. Wysoki poziom ruchu pieszego w tym obszarze, wynoszący około 84 000 osób dziennie, potwierdza rolę First Canadian Place jako istotnego punktu w centrum Toronto[6].

First Canadian Place, zaprojektowany przez Bregman + Hamann Architects, został ukończony w 1975 roku. Jest jednym z kluczowych wieżowców biurowych w Toronto, charakteryzującym się funkcjonalnością i charakterystyczną formą architektoniczną[3].

Budynek ma całkowitą wysokość 355 metrów, 298,1 metra do dachu oraz 287,1 metra do poziomu użytkowego. First Canadian Place jest najwyższym budynkiem w Kanadzie i Toronto, a także jednym z najwyższych w Ameryce Północnej plasuje się na 34. miejscu. Na świecie budynek zajmuje 249. miejsce w globalnym rankingu wysokości[2].

Na trzech poziomach budynku znajduje się centrum handlowe, obejmujące około 120 sklepów oraz różnorodne usługi[1]. W jego skład wchodzi sześć restauracji z nagradzanymi kartami win, ponad 30 lokali gastronomicznych w strefie food court oraz Market Place, którego głównym punktem spożywczym jest supermarket sieci Longo’s. Dodatkowo w budynku dostępne są licencjonowane tarasy, parkiet, centrum medyczne, gabinet optyczny, kliniki dentystyczne, spa, salony fryzjerskie, banki, usługi pralnicze oraz placówka pocztowa[6].

Architektonicznie, First Canadian Place został zaprojektowany z wykorzystaniem marmuru karraryjskiego, który pierwotnie pokrywał całą powierzchnię budynku, zarówno elewację, jak i wnętrza. Jego projekt był inspirowany Standard Oil Building w Chicago, zaprojektowanym przez Edwarda Durella Stone’a, z którym dzielił podobny układ pięter oraz marmurową fasadę[1][7][8][9]. Główną różnicą była orientacja okien – w First Canadian Place ustawiono je poziomo, podczas gdy w budynku w Chicago miały one układ pionowy[9][10].

Po problemach związanych z marmurową elewacją, które pojawiły się po zamontowaniu paneli w Aon Center w Chicago, pojawiły się obawy dotyczące trwałości okładziny First Canadian Place. W 2007 roku, podczas silnej burzy, jeden z marmurowych paneli o wadze 140 kg spadł z 60. piętra budynku, co doprowadziło do czasowego zamknięcia ulic wokół obiektu ze względów bezpieczeństwa[7][8].

Budynek w 2011 roku podczas wymiany elewacji.

Renowacja

[edytuj | edytuj kod]

W 2009 roku rozpoczęto projekt renowacji First Canadian Place, który obejmował zastąpienie marmurowych paneli nowymi panelami szklanymi. Nowa elewacja została pokryta białą ceramiką fritową, a narożniki budynku wykończono brązowym szkłem[5]. W ramach renowacji zmodernizowane zostały także systemy mechaniczne, elektryczne i oświetleniowe, co miało na celu poprawę komfortu użytkowników oraz efektywności operacyjnej budynku. Zmieniono również przestrzenie wspólne, w tym lobby wejściowe i przestrzeń handlową, gdzie zainstalowano nowe kamienne posadzki, fritowane szkło, metalowe poręcze, elementy wodne oraz roślinność. Projekt renowacji, realizowany przez zespół Moed de Armas & Shannon Architects we współpracy z Bregman + Hamann Architects, zakończył się w 2012 roku[5][11].

Budynek uzyskał certyfikaty ekologiczne 2024: WELL Health Safety™ Rated, 2024: LEED® O+M EM oraz BOMA 360 designated[3].

Galeria

[edytuj | edytuj kod]

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b c d e f g h i j Chris Bateman, First Canadian Place: 40 years on top in Toronto [online], Spacing Toronto, 13 maja 2015 [dostęp 2025-02-07] (ang.).
  2. a b c First Canadian Place [online], The Skyscraper Center [dostęp 2025-02-07] (ang.).
  3. a b c d e f Brookfield Properties [online], Brookfield Properties [dostęp 2025-02-07] (ang.).
  4. a b Getting Here [online], First Canadian Place [dostęp 2025-02-07].
  5. a b c Brookfield Properties Announces Recladding of First Canadian Place in Toronto [online], web.archive.org, 22 października 2013 [dostęp 2025-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-10-22] (ang.).
  6. a b First Canadian Place Rejuvenation [online], UrbanToronto [dostęp 2025-02-07] (ang.).
  7. a b Robyn Doolittle, King St. to stay closed [online], Toronto Star, 16 maja 2007 [dostęp 2025-02-07] (ang.).
  8. a b Commuters Dread Second Day Of Gridlock As King St. Stays Closed [online], CityNews Toronto, 16 maja 2007 [dostęp 2025-02-07] (ang.).
  9. a b Greg McMillan, Two buildings, two cities, one problem [online], WayBack Machine, 12 czerwca 2007 [dostęp 2024-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2011-07-17] (ang.).
  10. First Canadian Place [online], old.skyscraper.org [dostęp 2025-02-07].
  11. B+H Architects - Global architectural, interior, landscape, sustainability and planning design firm with offices in Toronto, Vancouver, Shanghai, Singapore, Ho Chi Minh City, Delhi, Sharjah and Dubai. [online], web.archive.org, 11 stycznia 2015 [dostęp 2025-02-07] [zarchiwizowane z adresu 2015-01-11].