Fitomer

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Fitomer – elementarny moduł składowy pędu składający się z pąka, liścia i międzywęźla. Opis fitomerowej struktury pędu był popularny wśród morfologów roślin na początku XX wieku. Jak odnotował Zygmunt Hejnowicz: „Tak znakomicie zagmatwali sprawę, że współcześnie trudno teorię fitomerową ożywić”[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zygmunt Hejnowicz: Anatomia i histogeneza roślin naczyniowych. Organy wegetatywne. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2002, s. 543. ISBN 83-01-13825-4.