Forma rachunkowa (Hausbrandta)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Forma rachunkowa (Hausbrandta), zwana również symbolem rachunkowym znacznie ułatwia i systematyzuje obliczenia wykonywane za pomocą kalkulatora. Wiele zadań wykazuje pewne powtarzające się działania, możliwe do ujednolicenia i usprawnienia w wyniku zastosowania form rachunkowych wprowadzonych w tym celu przez Stefana Hausbrandta. Podstawowym pojęciem w symbolice Hausbrandta jest forma pojedyncza, stanowiąca czteroelementowy zespół liczb, ujętych w prostokątna tabelę. Forma ta jest tylko sposobem zapisu liczb i nie określa żadnych działań matematycznych prowadzących do wyznaczenia konkretnej liczby. Są one możliwe po ustaleniu określonej funkcji formy rachunkowej.

Przez funkcję formy rachunkowej rozumie się zastosowanie działań matematycznych przypisanych do danej formy.

W latach 19501960 formy rachunkowe Hausbrandta usprawniały obliczenia geodezyjne w Polsce przy opracowywaniu i zakładaniu sieci triangulacyjnych.

Formy podstawowe[edytuj | edytuj kod]

  • Forma pojedyncza (forma rachunkowa prosta)

  • Forma pierwsza

  • Forma druga

Formy uzupełniające[edytuj | edytuj kod]

  • Forma zerowa

  • Forma pierwsza dolna zwykła (okrągła)

  • Forma druga dolna zwykła (okrągła)

  • Forma pierwsza górna zwykła (okrągła)

  • Forma druga górna zwykła (okrągła)

  • Forma pierwsza dolna kwadratowa

  • Forma druga dolna kwadratowa

  • Forma pierwsza górna kwadratowa

  • Forma druga górna kwadratowa

Formy rachunkowe wielokrotne[edytuj | edytuj kod]

Forma rachunkowa wielokrotna (forma rachunkowa złożona) składa się z dwóch lub większej ilości form rachunkowych prostych zapisanych obok siebie.

Uwaga: Podwójną kreskę macierzy można zastąpić pojedynczą.

Przykłady[edytuj | edytuj kod]

  • Obliczenie kąta trójkąta ABC ze współrzędnych:

  • Obliczenie współrzędnych wierzchołka C.

liczymy formą pierwszą dolną zwykłą, a liczymy formą drugą dolną zwykłą i otrzymujemy:

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]