Franciszek Stankiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
  • Franciszek Stankiewicz (ur. 1843) – podporucznik weteran powstania styczniowego[1]
  • Franciszek Stankiewicz (1848–1936) – podporucznik weteran powstania styczniowego, 8 listopada 1930 odznaczony Krzyżem Niepodległości[2][3], a 23 kwietnia 1936 pośmiertnie Krzyżem na Śląskiej Wstędze Waleczności i Zasługi[4]
  • Franciszek Mogiła Stankiewicz - starszy komisarz c. k. policji[5]
  • Franciszek Stankiewicz (ur. 1895)[a] – żołnierz 3 Pułku Piechoty Legionów Polskich, 16 marca 1917 odznaczony Krzyżem Niepodległości[8]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Franciszek Stankiewicz ur. 3 listopada 1895 w Magierowie, w rodzinie Józefa i Józefy. Z zawodu był woźnym. Mieszkał kolejno w Piotrkowie Trybunalskim przy ul. Piłsudskiego i Sulejowskiej 20 m. 15 oraz Warszawie przy ul. Solec 55 m. 20 i Łodzi przy ul. Rzgowskiej 32[6]. Na stronie Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku podano, że zmarł 1 lub 3 maja 1917 w szpitalu epidemicznym w Wadowicach[7]. W Kartotece personalno-odznaczeniowej znajduje się fiszka dotycząca ś.p. Franciszka Stankiewicza s. Józefa, żołnierza 1 Pułku Piechoty Legionów Polskich. Adres ojca: Lwów Persenkówka 207.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]