Frankolin indyjski
| Ortygornis pondicerianus | |||
| (J. F. Gmelin, 1789) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Podrodzina | |||
| Plemię | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
frankolin indyjski | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Frankolin indyjski[3] (Ortygornis pondicerianus) − gatunek średniej wielkości azjatyckiego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Osiadły.
Systematyka[edytuj | edytuj kod]
Wyróżniono kilka podgatunków O. pondicerianus[4][1]:
- O. pondicerianus mecranensis – południowy Iran i południowy Pakistan.
- O. pondicerianus interpositus – wschodni Pakistan, północne Indie, Nepal.
- O. pondicerianus pondicerianus – południowe Indie, Sri Lanka.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Wygląd zewnętrzny: Stosunkowo jednolite, gęsto prążkowane upierzenie. Płowe gardło. W locie charakterystyczne rude zewnętrzne sterówki. Samica różni się od samca brakiem ostróg. Młode mają mniej wyraźny rysunek głowy.
Rozmiary: długość ciała: 33–35 cm
Masa ciała: samiec ok. 270 g, samica ok. 230 g
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Środowisko[edytuj | edytuj kod]
Wybiera suche tereny trawiaste i zarośla, często w pobliżu upraw.
Zasięg występowania[edytuj | edytuj kod]
Południowa Azja, od Omanu poprzez Iran, Pakistan, Indie i Sri Lankę po Nepal. Introdukowany na Amirantach, Mauritiusie, Rodriguesie, Reunionie, Seszelach i Hawajach.
Pożywienie[edytuj | edytuj kod]
Nasiona, pędy, kłącza i owoce. Dietę uzupełnia bezkręgowcami, a nawet jaszczurkami.
Rozród[edytuj | edytuj kod]
Gatunek monogamiczny.
Gniazdo: Zagłębienie w ziemi wysłane trawą i liśćmi, zwykle dobrze ukryte.
Okres lęgowy: Cały rok. W Pakistanie głównie od marca do kwietnia.
Jaja: znosi 6–9 jaj.
Wysiaduje wyłącznie samica, przez 18–19 dni. Pisklętami opiekują się oboje rodzice.
Status, zagrożenie i ochrona[edytuj | edytuj kod]
Status według kryteriów Czerwonej księgi gatunków zagrożonych IUCN: gatunek najmniejszej troski (LC – least concern). Trend liczebności populacji uznaje się za stabilny[2].
Znaczenie w kulturze człowieka[edytuj | edytuj kod]
Ptak łowny.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Grey Francolin (Francolinus pondicerianus). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-05)]. (ang.).
- ↑ a b BirdLife International, Ortygornis pondicerianus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2018, wersja 2022-2 [dostęp 2023-04-21] (ang.).
- ↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Gallini Brehm,CL, 1831 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-08-26].
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-08-26]. (ang.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 489. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).