Freddy Will

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Freddy Will
Ilustracja
Freddy Will w Sierra Leone State House w 2018 roku
Imię i nazwisko

Wilfred Kanu Jr.

Data i miejsce urodzenia

11 sierpnia 1977
Freetown, Sierra Leone

Gatunki

hip-hop, Kalipso, Jazz, Afrobeat

Zawód

raper, przedsiębiorca, Autor,

Aktywność

od 2006

Wydawnictwo

Freddy Will Industries, Soul Asylum Poetry & Publishing

Powiązania

Eddie Bullen, Ken Cowle, Liberty Silver, Carvin Winans, Kao Denero

Strona internetowa

Wilfred Kanu Jr., znany również jako Freddy Will (ur. 11 sierpnia 1977) – amerykański pisarz i muzyk.

Karierę rozpoczął w Toronto w Kanadzie, mieszając hip hop z jazzem, calypso, dancehallem, r&b i afrobeatem. Pisze książki o historii, filozofii, biografii, czasopismach, poezji, rozwoju osobistym i beletrystyce. Najbardziej znany jest ze swoich singli „City Boy” (2008), „Providence feat. Carvin Winans” (2009), „Endurance” (2010), „2 Passports” (2014) oraz „Carnival feat. DeLee” (2017). Współpracował ze zdobywcami nagrody Juno i kanadyjskimi muzykami jazzowymi Eddie Bullenem i Liberty Silver, zdobywcą nagrody Grammy Carvinem Winansem oraz gwiazdami Sierra Leone: Kao Denero, Solo's Beat i King Boss Laj[1][2][3][4].

Jest pierwszym nominowanym do nagrody Grammy artystą hip-hopowym z Sierra Leone oraz pierwszym artystą i autorem, który pojawił się na znaczku pocztowym w całym kraju[5][6][7][8].

Mieszka w Europie jako dyplomata karaibski w Królestwie Belgii i Unii Europejskiej[9].

Wczesne życie[edytuj | edytuj kod]

Wilfred "Freddy Will" Kanu Jr. urodził się 11 sierpnia 1977 roku w brooklandzkim centrum położniczym w Brookfields, Freetown, Sierra Leone[10][11]. Jest najstarszym synem ambasadora Leeroya Wilfreda Kabsa Kanu Esqa, Amerykanina z Sierra Leone z ludu Loko i byłego ministra Sierra Leone przy ONZ[12]. Ambasador Kanu jest także redaktorem gazety „Cocorioko," poczytnej w Sierra Leone[13][14]. Matką Freddy'ego Willa jest pani Tigidankay B. Kanu, Amerykanka z Sierra Leone z ludu Mandingo. Jest dyrektorem pielęgniarstwa i założycielem Covenant Child World Ministry w New Jersey, USA[15]. W młodości Freddy Will mieszkał w kilku krajach Afryki Zachodniej, w tym w Liberii, Sierra Leone, Gambii i Senegalu[11].

Wpływy literackie, muzyczne i teatralne[edytuj | edytuj kod]

W wywiadzie dla wielokrotnie nagradzanego ghańskiego dziennikarza Jeffersona Sackeya Freddy Will powiedział, że zaczął grać muzykę w kościele. Nazwał Kool Moe Dee, LL Cool J., Queen Latifah, Ice-T, Naughty by Nature, legendarny raper z Sierra Leone Jimmy B, Dr. Dre, Tupac Shakur, Scarface, Snoop Dogg, The Notorious BIG, Nas, The Luniz, i The LOX jako niektóre z jego wczesnych wpływów na hip-hop. Uwielbia wszystkie gatunki muzyki, w tym muzykę klasyczną, pop, indyjską i zouk. W dziedzinie literatury nazwał swojego ojca, Johna Grishama, Williama Szekspira, Langstona Hughesa, Caresse Crosby, Mayę Angelou i Pacesetter Novels, jako swoje wczesne inspiracje. Idris Elba, Dorothy Dandridge, Denzel Washington, Ice Cube, Cicely Tyson, John Singleton, Phylicia Rashad, Marisa Tomei, Jim Carrey i Spike Lee to jego wpływy w teatrze i filmie[16][11].

Obraz publiczny[edytuj | edytuj kod]

Freddy Will jest naturalizowanym Amerykaninem z Sierra Leone, który również został naturalizowany w Kanadzie i mieszka w Europie jako dyplomata z kraju karaibskiego[1]. W latach 2006-2020 wydał dziesięć książek i osiem hiphopowych albumów. Na podstawie swoich wpisów w mediach społecznościowych przedstawia się jako „Afropolitan" i wyjaśnia uzasadnione powody, dla których identyfikuje się jako Amerykanin, mimo że pochodzi z Sierra Leone. Mieszka w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Belgii, Niemczech i Czechach. Jego książki są zarejestrowane w Bibliotece Kongresu oraz Bibliotece i Archiwach Kanady. Jest członkiem Klubu Rotary[11].

Grammy[edytuj | edytuj kod]

W 2010 roku Freddy Will napisał i wykonał piosenkę do albumu dla dzieci, który Akademia Nagrania nominowała do nagrody Grammy[17][18]. W rezultacie został nominowany do nagrody Grammy. Nominacja ta uczyniła Freddy'ego Willa pierwszym artystą hip-hopowym z Sierra Leone, który pracował nad utworem muzycznym nominowanym do tej nagrody. Jim Cravero, Paula Lizzi, Steve Pullara i Kevin Mackie z East Coast Recording Company wyprodukowali kompilację składającą się z muzyki i słowa mówionego[6][7].

Freddy Will napisał i wykonał piosenkę „Future”, która pojawia się na drugiej płycie albumu. „Zdrowe jedzenie dla myśli: wystarczająco dobrze, by jeść” to charytatywny album zawierający przesłania do rodziców i dzieci na temat zdrowego odżywiania. Współpracowali przy nim różni wybitni artyści muzyki i słowa mówionego, autorzy książek dla dzieci i szefowie kuchni. Niektórzy z wybitnych artystów to Moby, Julian Lennon, Jessica Harper, Amy Otey, Sara Hickman, Tom Chapin i Russell Simmons (by wymienić tylko kilku). Album został nominowany do nagrody „Najlepszy dziecięcy album słowny dla dzieci”[19][20].

Nominacja do Grammy[edytuj | edytuj kod]

Na Kanał/album Kategoria Rola Wynik
2011 „Healthy Food for Thought: Good Enough to Eat” Grammy Award du meilleur album de mots parlés pour enfants Głos, teksty, pisanie piosenek nominacja

Dyskografia[edytuj | edytuj kod]

Mixtape

  • Stay True - (2006)

Albumy studyjne

  • While I'm Still Young – The Talking Drums - (2008)
  • Dark Horse from Romarong – a city of kings - (2010)
  • Laboramus Exspectantes - (2014)

Kompilacje

  • While I'm Still Young -The Talking Drums 1.2v - (2009)
  • Views From the 7 - (2017)
  • African Black: The Unreleased Anthems & Ballads - (2020)

PE

  • City of Kings: RELOADED - (2012)

Albumy współtworzone

  • Healthy Food for Thought: Good Enough to Eat - (2010)

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Powieści[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]