Fryderyk IV Oldenburg
Fryderyk IV, Frederik IV (ur. 11 października 1671 w Kopenhadze, zm. 12 października 1730), król Danii i Norwegii od 1699, syn i następca Chrystiana V. Fryderyk IV był jednym z najzdolniejszych władców duńskich. Potrafił zapewnić swemu krajowi prosperity i szacunek innych narodów, mimo przeciwności jakie spotkały jego stolicę. (Kopenhaga bardzo ucierpiała w wyniku plagi dżumy).
W młodości planowano ożenić go z Teresą Kunegundą Sobieską i związać politykę Danii i Rzeczypospolitej (oraz Francji), lecz na drodze stanęło odmienne wyznanie królewny.
Sam osobiście nie zainteresowany żadną nauką, popierał jej rozwój i rozumiał jej znaczenie i potrzeby. Wspierał również rozwój sztuki. Za jego panowania Danię, będącą wówczas jeszcze na marginesie zainteresowań europejskich artystów, odwiedził ze swą operową trupą Reinhard Keiser, a w samej Danii tworzył znakomity kompozytor Dietrich Buxtehude. W 1706 Hendrik Krock (1677-1738) został malarzem nadwornym.
Fryderyk odznaczał się również odwagą osobistą i talentem wojskowym. Osobiście dowodził w bitwie pod Gadebusch w grudniu 1712 roku. Zwyciężył wówczas jego szwedzki nieprzyjaciel Karol XII, lecz było to w pewnym sensie pyrrusowe zwycięstwo.
Dzięki rozsądnemu postępowaniu, któremu można by zarzucić jedynie liczne miłostki króla i związane z tym skandale, Fryderyk znacznie umocnił i udoskonalił w kraju absolutyzm, który wprowadził w XVII wieku Fryderyk III Oldenburg.