Gösta Brännström

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gösta Brännström
Ilustracja
Gösta Brännström (z lewej) i Tage Ekfeldt w 1952
Data i miejsce urodzenia

6 października 1926
Jörn

Data i miejsce śmierci

7 marca 1997
Skellefteå

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Szwecja
Mistrzostwa Europy
brąz Bruksela 1950 sztafeta 4 × 400 m

Gösta Martin Brännström (ur. 6 października 1926 w Jörn w gminie Skellefteå, zm. 7 marca 1997 w Skellefteå][1]) – szwedzki lekkoatleta (sprinter), medalista mistrzostw Europy z 1950.

Zdobył brązowy medal w sztafecie 4 × 400 metrów na mistrzostwach Europy w 1950 w Brukseli, za zespołami Wielkiej Brytanii i Włoch (sztafeta biegła w składzie: Brännström, Tage Ekfeldt, Rune Larsson i Lars-Erik Wolfbrandt). Startował również w biegu na 400 metrów, w którym odpadł w półfinale[2].

Odpadł w eliminacjach biegu na 400 metrów i sztafety 4 × 400 metrów w składzie: Brännström, Ekfeldt, Larsson i Wolfbrandt na igrzyskach olimpijskich w 1952 w Helsinkach[1].

Na mistrzostwach Europy w 1954 w Bernie szwedzka sztafeta 4 × 400 metrów w składzie: Brännström, Uno Elofsson, Ekfeldt i Wolbrandt zajęła 4. miejsce, a w biegu na 400 metrów Brännström odpadł w eliminacjach[3].

Brännström wyrównał należący do Wolfbrandta rekord Szwecji w biegu na 400 metrów z czasem 47,4 osiągniętym 12 września 1953 w Budapeszcie. Był trzykrotnym rekordzistą Szwecji w sztafecie 4 × 400 metrów do wyniku 3:10,7 uzyskanego 1 września 1957 w Sztokholmie[4].

Był mistrzem Szwecji w biegu na 400 metrów w 1951, 1953 i 1956[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Gösta Brännström [online], olympedia.org [dostęp 2020-08-12] (ang.).
  2. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 104 i 107–108.
  3. Mirko Jalava (red.): Göteborg 2006 Statistics Handbook. Göteborg: European Athletics, 2006, s. 110 i 114.
  4. Janusz Waśko, John Brant, Györgyi Csiki, Andrzej Socha: Golden Century of IAAF Records. National Records Evolution 1912-2012. Zamość: 2013, s. 32 i 208. ISBN 978-83-62033-30-0. (ang.).
  5. Stora Grabbar 151-200 [online] [dostęp 2014-04-18] (szw.).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]