Gajusz Memmiusz (konsul 34 p.n.e.)
Gaius Memmius – rzymski polityk z I w. p.n.e., consul suffectus w 34 p.n.e.[1]
Gajusz Memiusz był synem Gajusza Memmiusza, trybuna ludowego z 66 p.n.e. i Kornelii Fausty, córki Sulli[2]. Był trybunem ludowym w 54 p.n.e.[3] Oskarżał Aulusa Gabiniusza, konsula w 58 p.n.e. o nadużycia w zarządzaniu prowincją Syrią[4][5][6] oraz Domicjusza Kalwinusa o łapówkarstwo w czasie wyborów konsularnych w 54 p.n.e.[7] Został pasierbem Tytusa Anniusza Milona, który poślubił jego matkę po rozwodzie z Gajuszem Memmiuszem. W 34 p.n.e. został konsulem zastępczym od 1 lipca w miejsce Lucjusza Skryboniusza Libona razem z Lucjuszem Emiliuszem Lepidusem Paullusem[1]. Został mianowany prokonsulem Azji jakiś czas po 30 p.n.e. W czasie sprawowania namiestnictwa postawił w Efezie monument ku czci swego dziadka Sulli[8].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Broughton 1952 ↓, s. 410.
- ↑ Syme 1986 ↓, s. 265.
- ↑ Broughton 1952 ↓, s. 223.
- ↑ Cyceron, Ad Quintum Fratrem, III 1.5, 15; 2.1; 3.2.
- ↑ Cyceron, Pro Rabirio Postumo 3.
- ↑ Waleriusz Maksymus, Factorum et dictorum memorabilium, VIII 1.3.
- ↑ Cyceron, Ad Quintum Fratrem, III 2.3; 3.2.
- ↑ Napis po zachodniej stronie posągu brzmi: C∙MEMMIO∙C∙F∙SULLAE∙FELICIS∙N∙EX∙PECUNI(A).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- William Smith: Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology. T. 2. Little, Brown, and Company, 1870, s. 1027. (ang.). Perseus Digital Library
- Thomas Robert Shannon Broughton: The Magistrates of the Roman Republic. T. 2. New York: American Philological Association, 1952. (ang.).
- Ronald Syme: The Augustan Aristocracy. Clarendon Press, 1986. ISBN 978-0198147312. (ang.).