Gankowa Kopka

Gankowa Kopka (słow. Ganková kôpka, ok. 1870 m) – turnia w masywie Ganku w słowackich Tatrach Wysokich^[1]. Znajduje się w podstawie żebra, które od północno-wschodniego skraju Galerii Gankowej opada do Doliny Kaczej. Na wysokości około 1860 m oddzielona jest od niego wciętą na około 10 m przełączką. W widoku z Doliny Litworowej Gankowa Kopka ma kształt ostrobocznego trójkąta. Po obydwu jej stronach opadają głębokie depresje. Po lewej stronie (patrząc od dołu) jest to Żleb Birkenmajera, po prawej Depresja Kupczyka; obydwie są dolnymi odgałęzieniami potężnej Rynny Szczepańskich, którą Władysław Cywiński nazywa Żlebem Świerza^[2].

Urwista ściana Gankowej Kopki ma wysokość około 150 m. U jej podstawy zawsze leży płat śniegu i prawie zawsze trudne jest przekroczenie głębokiej szczeliny brzeżnej. W środku wysokości ściany są duże płyty o jasnej barwie. Bardziej stroma jest prawa część ściany^[2].

Taternictwo

Gankowa Kopka jest dla taterników celem samym w sobie, ale bywa też początkiem wspinaczki w Północno-wschodnim Filarze Ganku. Władysław Cywiński przypuszcza, że dla taterników Gankowa Kopka stanie się zapewne celem samym w sobie, jak Czołówka MSW, ma bowiem te cechy, które, odpowiadają współczesnym taternikom: krótka wspinaczka i zjazd na linie. W ścianie jest wiele starych haków, lin, pętli zjazdowych. W. Cywiński podaje 8 dróg wspinaczkowych z zastrzeżeniem, że oprócz drogi nr 7 wszystkie pozostałe mają mniejsze czy większe wspólne odcinki^[2].

Historia

Jako pierwsi ścianę Gankowej Kopki przeszli Adam Truszkowski i Paweł Vogel w 1948 r.^[2]

Drogi wspinaczkowe

Z przełączki za Gankową Kopką; I w skali tatrzańskiej, kilka chwil^[2].
Środkiem ściany; V, miejsce VI
Droga Vogla; V, 3 godz.
Droga Ostromęckiego; V, A1
Droga Słowaków; V, A0, 4 godz.
Droga Machnika; V, miejsce V+
Przez Płytę Szury; VI+/VII-
Lewą częścią ściany; V+, 3 godz.^[2]

Przypisy

↑ Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota, Warszawa: Sport i Turystyka, 1962 .
↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f WładysławW. Cywiński WładysławW., Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9 .

[whp-1] Witold HenrykW.H. Paryski Witold HenrykW.H., Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część IX. Rumanowa Przełęcz – Wschodnie Żelazne Wrota, Warszawa: Sport i Turystyka, 1962 .

[cw-2] ↑ ^a ^b ^c ^d ^e ^f WładysławW. Cywiński WładysławW., Tatry. Przewodnik szczegółowy. Ganek, t. 16, Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2011, ISBN 978-83-7104-042-9 .

[1]

[2]