Geostiba kakhetiana
| Geostiba kakhetiana | |
| Assing, 2019 | |
| Systematyka | |
| Domena | |
|---|---|
| Królestwo | |
| Typ | |
| Gromada | |
| Rząd | |
| Podrząd | |
| Infrarząd | |
| Rodzina | |
| Podrodzina | |
| Plemię | |
| Rodzaj | |
| Podrodzaj |
Geostiba (Sibiota) |
| Gatunek |
Geostiba (Sibiota) kakhetiana |
Geostiba kakhetiana – gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych i podrodziny rydzenic.
Gatunek ten opisany został po raz pierwszy w 2019 roku przez Volkera Assinga na łamach „Linzer biologische Beiträge”. Jako lokalizację typową wskazano północne okolice Leczuri w gruzińskiej Kachetii. Epitet gatunkowy pochodzi od miejsca typowego[1].
Chrząszcz o wydłużonym ciele długości od 2,1 do 2,8 mm. Głowa jest ruda. Oczy są uwstecznione, zbudowane z od pięciu do ośmiu fasetek. Przedplecze i pokrywy są rude. U obu płci na pokrywach występują płytkie wciski, ale u samców są one rozleglejsze niż u samic. Ponadto u samców pokrywy mają guzkowate na przedzie i wyostrzone w tyle żeberka na szwie. Odnóża mają żółte ubarwienie. Odwłok jest rudy i ma ósmy sternit u obu płci z tylnym brzegiem lekko wypukłym. Na powierzchni siódmego tergitu samca występuje mały guzek środkowy na krawędzi tylnej. Genitalia samca mają edeagus o długiej crista apicalis oraz o woreczku wewnętrznym zaopatrzonym w krótkie flagellum i od czterech do sześciu kolców[1].
Gatunek palearktyczny, znany wyłącznie z Kachetii[1], w tym z Parku Narodowego Lagodechi[2]. Znajdywany w lasach liściastych, w dolinach rzek i potoków, na rzędnych od 1000 do 1510 m n.p.m. Bytuje w ściółce[1][2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Volker Assing. A revision of Geostiba of the West Palaearctic region. XXVII. New species from Georgia and Kyrgyzstan, and additional records (Coleoptera, Staphylinidae, Aleocharinae). „Linzer biologische Beiträge”. 51 (2), s. 717-730, 2019.
- ↑ a b Volker Assing. Revision of Geostiba of the West Palaearctic region. XXVIII. New species and records from the Georgian Caucasus (Coleoptera: Staphylinidae: Aleocharinae). „Contributions to Entomology”. 71 (2), s. 265-271, 2021. Senckenberg Gesellschaft für Naturforschung. DOI: 10.21248/contrib.entomol.71.2.265-271.