Gnejusz Domicjusz Kalwinus Maksymus

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Gnaeus Domitius Calvinus Maximus – rzymski polityk żyjący na przełomie IV i III wieku p.n.e.

W 299 p.n.e. został wybrany na urząd edyla[1], a w 283 p.n.e. razem z Publiuszem Korneliuszem Dolabellą na urząd konsula. Według Appiana Domicjusz pokonał plemię Senonów w Etrurii[2]. W 280 p.n.e. został wybrany na urząd dyktatora w celu przeprowadzienia wyborów. W tym samym roku wybrany na urząd cenzora, był pierwszym plebejuszem na tym stanowisku, który zamknął lustrum[3].

Był synem Gnejusza Domicjusza Kalwinusa, konsula z 332 p.n.e.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Liwiusz, Dzieje Rzymu od założenia miasta, 10, 9.
  2. ↑ Appian, Wojny z Celtami, 11.
  3. ↑ Liwiusz, Periochae, 13.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Thomas Robert Shannon Broughton: The Magistrates of the Roman Republic. T. 1. New York: American Philological Association, 1951, s. 188, 191.
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Gnejusz_Domicjusz_Kalwinus_Maksymus&oldid=54860426”