Grupa Wyznaniowa „Shri Vidya”

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Grupa Wyznaniowa „Shri Vidya” (znana także pod skróconą nazwą „Shri Vidya”, wymowa :Śri Widja) – hinduistyczny związek wyznaniowy działający w Polsce w latach 1993–2005.

Rejestracja[edytuj | edytuj kod]

Ruch został wpisany do Rejestru Wyznań i Innych Związków Wyznaniowych zarejestrowanych w Polsce w dniu 12 stycznia 1993 roku pod pozycją 74 w Wydziale Do Spraw Wyznań i Innych Związków Wyznaniowych przy Urzędzie Rady Ministrów.

Grupa została założona przez Adama Wojtanka i była wyznaniem hinduistycznym w tradycji śaktyzmu tantrycznego, opartym o Wedy, adwajtawedantę oraz nauki Adi Śankary.

Doktryna[edytuj | edytuj kod]

Podejmowała wyjaśnienia nauk tego wyznania poprzez pryzmat tradycji prasłowiańskiej, jak i innych tradycji indoeuropejskich w celu przybliżenia tej odmiany hinduizmu szerszemu odbiorcy.

„Ważną rolę w praktyce duchowej odgrywał kult Matki. Działalność Grupy polegała na próbie połączenia wątków wedyjskich z kulturą Zachodu”.[1]

Wkład[edytuj | edytuj kod]

Śri Vidya wydawała dla własnych potrzeb mało nakładowe wydawnictwa[potrzebny przypis].

  • „Wiedza o Bogu”
  • „Zasady etyczne w Śri Vidya Jodze”

Publikacje założyciela[edytuj | edytuj kod]

  • „Mały podręcznik Śri Vidyi” Autor: Adam Wojtanek, 1996. ISBN 83-905708-2-3
  • „Starożytne religie Matki”. Autor: Adam Wojtanek, Shri Vidya, 1998. EAN: 9788390570877
  • „Wiara i etyka”, Autor: Adam Wojtanek, 1998. EAN: 9788390570839, EAN: 9788390570815
  • „Związki jogi z kultami dawnych Słowian”. Autor: Adam Wojtanek, Wegetarianin Nr 1(2), 1994.

Publikacje Pawła Nowaka[edytuj | edytuj kod]

  • „Wielka Bogini-Matka w śaktyzmie”. Autor: Paweł Nowak. Warszawa 1999.
  • „Między Dunajem a Brahmaputrą. Wielka Macierz Bogów - jedność i przemiana neo-eneolitycznych społeczeństw”. Autor: Paweł Nowak. Przegląd Religioznawczy, 1999, nr 3/4 (193/194).

Recepcja w mediach[edytuj | edytuj kod]

W okresie nagonek medialnych wobec nowych wyznań, skarga grupy została złożona do Zarządu TVP.

Rozwiązanie[edytuj | edytuj kod]

Grupa samorozwiązała się na własną prośbę z powodu znikomego zainteresowania. W dniu 12 stycznia 2005 roku Grupa została wykreślona z Rejestru wyznań.

Literatura przedmiotu[edytuj | edytuj kod]

  • „Wyznania religijne * Stowarzyszenia narodowościowe i etniczne w Polsce 1993-1996”. Wydawnictwo GUS, Zespół Wyznań Religijnych I Narodowościowych, 1997.
  • „Nowe ruchy religijne i para-religijne w Polsce”. Autor: Tadeusz Doktór, Wydawnictwo Werbinum, 1999.
  • „Religie niechrześcijańskie w Polsce”. Autor: Maria Marczewska-Rytko, Wydawnictwo UMCS, 1997.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. „Religie niechrześcijańskie w Polsce” Maria Marczewska-Rytko, UMCS, 1997