Grzbietówka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat konstrukcji okładki książki; grzbietówka zaznaczona kolorem jasnożółtym
Bibułka japońska (z wierzchu zabarwiona na niebiesko) w roli grzbietówki

Grzbietówka – pasek kartonu (dawniej drewna[1]) stosowany jako wewnętrzne usztywnienie grzbietu książki w procesie oprawy[2], również określenie na sam karton do tworzenia grzbietówki[3].

Dzięki zastosowaniu grzbietówki po otwarciu woluminu grzbiet nie przylega do bloku, co zapobiega jego pękaniu, jak to ma miejsce przy ściśle przylegającym grzbiecie[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Daszewski 1999 ↓.
  2. Kazimierz Rzewuski: Księgoznawstwo. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1987, s. 224. ISBN 83-02-01080-4.
  3. Jan Miodek: Syntetyczne konstrukcje leksykalne w języku polskim. Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 1976, s. 20.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Włodzimierz Daszewski. Konserwacja opraw książkowych. „Z Badań nad Polskimi Księgozbiorami Historycznymi”. 19, s. 73, 1999. ISSN 1897-0788.