Gustavo Romeo Vincenti
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Alma mater | |
| Praca | |
| Budynki | |
Gustavo Romeo Vincenti (ur. 26 sierpnia 1888, zm. 25 kwietnia 1974)[1][2] – maltański architekt i deweloper. Od młodości interesował się architekturą, w 1911, w wieku 23 lat uzyskał dyplom architekta na University of Malta[1]. Urodzony w Valletcie, w zamożnej rodzinie, był w stanie kupować ziemię, projektować i budować budynki, które następnie sprzedawał klientom[3].
Jego wczesne prace były inspirowane przez art nouveau, art déco oraz eklektyzm, które to style interpretował w ekonomiczny, ale elegancki sposób[3]. Fasady jego budynków zawierają poziome i pionowe elementy, które dają wrażenie geometryczności i sztywności budynku, zachowując jednocześnie element płynności[3]. Jego wczesne prace obejmują tarasowe domy w Sliemie, z których wiele wciąż istnieje[3]. Inne budynki to włoska ambasada, blok mieszkalny i niektóre domy w pobliżu ogrodów króla Jerzego V we Florianie[3]. Jego najważniejszym projektem był Vincenti Buildings w Valletcie, duży apartamentowiec wybudowany w latach trzydziestych XX wieku, zajmujący cały kwartał międzyuliczny w miejscu dawnego Forni della Signoria[3].
Niektóre z jego budynków są bardziej modernistyczne, ukazujące wpływy Le Corbusiera[3]. Zalicza się do nich kompleks czterech budynków w Ta' Xbiex, zbudowanych w 1936[1], jako całość również znanych jako Vincenti Buildings, jednak każdy z nich nosi imię jednego z czterech Ewangelistów[3]. Jego prywatna willa w St. Julian’s jest również ewidentnie modernistyczna[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Mark Geoffrey Muscat: Maltese Architecture 1900–1970: Progress and Innovations. Valletta: Fondazzjoni Patrimonju Malti, 2016, s. 72–75. ISBN 978-99909-3-206-5. (ang.).
- ↑ Social and Personal: In Memoriam. [w:] Times of Malta [on-line]. 2002-04-25. [zarchiwizowane z tego adresu (2018-12-24)]. (ang.).
- ↑ a b c d e f g h i Edward Said. The Architecture of Gustavo R. Vincenti (1888–1974). „The Architect”, s. 18–19, Summer 2006. Kamra Tal-Periti. [zarchiwizowane z adresu 2018-08-23]. (ang.).