Gusztav von Oláh
Gusztav von Oláh, Gustav von Oláh (ur. 10 stycznia 1857 w Eperjes, zm. 31 stycznia 1944 w Budapeszcie) – węgierski lekarz psychiatra. Ojciec scenografa teatralnego Gusztáva Oláha młodszego (1901–1956)[1].
Syn László Oláha, prawnika, i Otilii Burchard-Bélaváry. Uczęszczał do gimnazjum w Egerze[2]. Studiował na Uniwersytecie Wiedeńskim, tytuł doktora medycyny otrzymał w 1881 roku. W tym samym roku rozpoczął pracę w zakładzie dla chorych umysłowo Lipótmező. W 1882 roku uzupełniał studia u Charcota w Paryżu. Od 1889 dyrektor zakładu psychiatrycznego w Angyalföld. Od 1910 dyrektor zakładu w Lipótmező. W 1925 roku przeszedł na emeryturę[3].
Założyciel Elmevédelmi Liga, członek Société médico-psychologique[4].
Autor licznych prac w językach węgierskim, niemieckim i francuskim.
Wybrane prace[edytuj | edytuj kod]
- A közegészségügy háborúk alkalmával, 1896
- Ujabb vizsgálati módszerek az elmekórtanban, 1899
- Neuere Untersuchungsmethoden in der Psychiatrie, 1899
- Zur Frage der Grösse und Benennung der Irrenheilanstalten, 1902
- Was kann man heute unter arteriosklerotischen Psychosen verstehen, 1909
- Elmeorvosi háborús megfigyelések. Bp., 1916
- Politikai pszichopaták. Bp., 1923
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Magyar Életrajzi Lexikon 1000–1990.
- ↑ Porträts hervorragender Psychiater. Psychiatrisch-neurologische Wochenschrift 12 (27), s. 249–258, 1910.
- ↑ Oláh, Gusztav von (1857-1944) W: Österreichisches Biographisches Lexikon 1815–1950, Bd. 7 (Lfg. 33, 1977), S. 224.
- ↑ Magyar Orvoséletrajzi Lexikon.