HMAS Champion
| Klasa |
trałowiec pomocniczy |
|---|---|
| Historia | |
| Stocznia |
J. P. Reynolds and Son |
| Wodowanie |
1895 |
 Australia
| |
| Nazwa |
ST Champion |
| Wejście do służby |
1896 |
 Royal Australian Navy
| |
| Nazwa |
HMAS Chamtion |
| Wejście do służby |
I wojna światowa |
 Australia
| |
| Nazwa |
ST Champion |
| Wycofanie ze służby |
po 1950 |
| Los okrętu |
zatonął |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Długość |
41,14 m |
| Szerokość |
7,31 m |
| Zanurzenie |
4,34 m |
| Napęd | |
| maszyna parowa | |
| Prędkość |
13 w |
HMAS Champion – australijski holownik, w późniejszym czasie także trałowiec pomocniczy należący do Royal Australian Navy (RAN).
Historia[edytuj | edytuj kod]
Holownik ST Champion został zbudowany w brytyjskiej w stoczni J. P. Reynolds and Son w 1895 na zamówienie sydneyskich biznesmenów, J. i A. Brownów[1][2]. Statek mierzył 135 stóp długości, 24 stopy szerokości i miał 14 stopy i 3 cale zanurzenia (41,14 x 7,31 x 4,34 m), jego pojemność brutto wynosiła 307 ton[2][3]. Napęd stanowiły dwie maszyny parowe potrójnego rozprężania z cylindrami o średnicy 17, 28 i 47 cali (431, 711 i 1193 mm) i skoku tłoka 33 cali (838 mm) o łącznej mocy 1000 KM, silnik napędzany był parą z pojedynczego kotła o rozmiarach 17 na 16 stóp (5181 x 4876 mm) opalanym węglem w czterech paleniskach. Zapas bunkru wynosił 120 ton, z możliwością załadunku dodatkowych 40 ton. Przy maksymalnym obciążeniu węglem holownik mógł przy prędkości 10 węzłów pływać przez 14 dni. Prędkość maksymalna wynosiła 13 węzłów. Holownik był znakomicie wyposażony, miał między innymi oświetlenie elektryczne i dodatkowe wyposażenie potrzebny przy pracy ratunkowej. W chwili jego przybycia do Sydney był to najnowocześniejszy holownik na półkuli południowej[2].
Po jego wodowaniu holownik wyruszył z Wielkiej Brytanii do Australii 19 grudnia 1895[1], na początku stycznia przybył na Maltę[4], 14 lutego pobrał węgiel w Darwin[5] i 18 lutego przybył na miejsce przeznaczenia do Sydney[6].
Holownik brał udział w przynajmniej dwóch różnych kolizjach (w 1904 ze szkunerem Ventura[7] i w 1918 z SS Dunmore[8]).
Statek został upamiętniony na obrazie „Tug Champion Towing Ship Leicester Castle” autorstwa Williama Edgara[9].
Po wybuchu I wojny światowej, Champio” został włączony do RAN, gdzie służył jako trałowiec pomocniczy i holownik[3].
Po wojnie został zwrócony właścicielom, zatonął w latach 50[3].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Ship Towing A Powerful New Tug Steamer. „The Sydney Morning Herald”, s. 10, 1895-12-12. [dostęp 2012-03-01].
- ↑ a b c The Tug Champion. „Australian Town and Country Journal”, s. 30, 1896-03-28. [dostęp 2012-03-01].
- ↑ a b c Ross Gillett: Australian & New Zealand Warships, 1914-1945. Sydney: Doubleday, 1983, s. 49. ISBN 0-86824-095-8.
- ↑ The New Tug Champion. „The Sydney Morning Herald”, s. 10, 1896-01-07. [dostęp 2012-03-01].
- ↑ Notes of the Week. „Northern Territory Times and Gazette”, s. 2, 1896-01-07. [dostęp 2012-03-01].
- ↑ Thursday Island. „The Sydney Morning Herald”, s. 4, 1896-03-28. [dostęp 2012-03-01].
- ↑ Shipwrecks of Port Jackson. [dostęp 2012-03-01]. (ang.).
- ↑ Blue Diamond Trade. [dostęp 2012-03-01]. (ang.).
- ↑ Ship Portraits: Tug Champion Towing Ship Leicester Castle. [dostęp 2012-03-01]. (ang.).