HMAS Gladmor
| Historia | |
| Wodowanie |
1908 |
|---|---|
 Australia
| |
| Nazwa |
„Minnehaha” |
| Wejście do służby |
1908 |
| Wycofanie ze służby |
1922 |
| Australia
| |
| Nazwa |
„Gladmor” |
| Wejście do służby |
1922 |
| Wycofanie ze służby |
1942 |
 Royal Australian Navy
| |
| Nazwa |
HMAS „Gladmor” |
| Wejście do służby |
10 lipca 1942 |
| Wycofanie ze służby |
17 października 1943 |
| Los okrętu |
stracony |
| Dane taktyczno-techniczne | |
| Wyporność |
7 ton |
| Długość |
12,8 m |
| Szerokość |
3,85 m |
| Zanurzenie |
1,07 m |
| Materiał kadłuba |
drewno |
| Prędkość |
9 węzłów |
| Uzbrojenie | |
| 1 x karabin maszynowy Vickers, do 10 bomb głębinowych | |
HMAS „Gladmor” – australijski okręt pomocniczy (auxiliary patrol boat) należący do Naval Auxiliary Patrol w okresie II wojny światowej.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Minnehaha[edytuj | edytuj kod]
Jacht motorowy „Minnehaha” został zbudowany w Perth w 1907 przez T. R. Hilla i został wodowany w 1908[1]. Jacht mierzył 12,8 m długości, 3,85 m szerokości i do 1,07 m zanurzenia[1][2]. Kadłub jachtu wykonany był z drewna jarrah (Eucalyptus marginata)[3]. Napęd jachtu stanowił 12-konny silnik Smalley Motor, prędkość maksymalna jednostki wynosiła dziewięć węzłów[1]. Pierwszym właścicielem jachtu był mieszkający w Perth hurtownik drewna Arthur B. Bunning (założyciel istniejącej do dziś sieci Bunnings Warehouse). Pojemność jachtu wynosiła 7 GT, 6 (Net)[2].
Gladmor[edytuj | edytuj kod]
28 grudnia 1922 jacht został sprzedany perthskiemu prawnikowi Morrisowi Crawcourowi który zmienił nazwę jachtu na „Gladmor”[1].
HMAS Gladmor[edytuj | edytuj kod]
Po wybuchu II wojny światowej właściciel łodzi zaoferował jej darmowe przekazanie na rzecz wysiłku wojennego, 10 lipca 1942 jacht został zmobilizowany i w tym samym dniu wszedł do służby jako HMAS „Gladmor” (713)[2]. Okręt służył jako patrolowiec Naval Auxiliary Patrol na wodach Australii Zachodniej[2]. Do służby został uzbrojony w pojedynczy karabin maszynowy Vickers i dziesięć bomb głębinowych (dwie bomby według innego źródła[3]). Według jednego źródła, w tym czasie jednostka była napędzana 6-cylindrowym silnikiem Gray o mocy 64 KM[2].
17 października 1943 okręt wyszedł z Fremantle na patrol, ale wkrótce po tym na okręcie wybuchł pożar który całkowicie go wypalił[3][2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Vic Cassells: For Those in Peril: A Comprehensive Listing of the Ships and Men of the Royal Australian Navy Who Have Paid the Supreme Sacrifice in the Wars of the Twentieth Century. Kenthurst: Kangaroo Press, 2010. ISBN 978-0-86417-734-6.