Przejdź do zawartości

HMS Emperor of India

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
HMS Emperor of India
Ilustracja
Historia
Stocznia

Vickers, Barrow-in-Furness

Położenie stępki

31 maja 1912

Wodowanie

27 listopada 1913

 Royal Navy
Wejście do służby

10 listopada 1914

Wycofanie ze służby

1931

Los okrętu

zatopiony jako okręt-cel w 1931, podniesiony i złomowany w 1932

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

normalna: 25 000 ton
pełna: 29 500

Długość

na linii wodnej: 187,5 m

Szerokość

27,5 m

Zanurzenie

9 m

Napęd
4 turbiny parowe Parsonsa, 4 śruby napędowe, 18 kotłów Babcock & Wilcox lub Yarrow o mocy 29 000 KM
Prędkość

21,25 węzła

Zasięg

14 000 mi morskich przy prędkości 10 węzłów

Uzbrojenie
10 × 343 mm/45 (5xII)

12 dział 152 mm/45 w pojedynczych kazamatach; dwa działa przeciwlotnicze 76 mm/20
cztery podwodne wyrzutnie torpedowe kal. 533 mm

Załoga

925

HMS Emperor of Indiabrytyjski pancernik typu Iron Duke. Miał nosić nazwę „Delhi”, ale został przemianowany miesiąc przed wodowaniem.

Stępkę okrętu położono 31 maja 1912 w Barrow-in-Furness przez Vickersa. Został zwodowany 27 listopada 1913. Do służby wszedł 10 listopada 1914.

„Emperor of India” dołączył do 1 Eskadry Bojowej (ang. 1st Battle Squadron) Grand Fleet i bazował w Scapa Flow. Później został przydzielony do 4 Eskadry Bojowej jako okręt flagowy kontradmirała A. L. Duffa. Król Jerzy V odwiedził okręt podczas inspekcji bazy w Scapa Flow w lipcu 1915.

W czasie, gdy były toczona bitwa jutlandzka w 1916, okręt stał w stoczni. W tym czasie był zastępowany w roli okrętu flagowego admirała Duffa przez HMS „Superb”. W 1917 „Emperor of India” zastąpił swój siostrzany okręt „Marlborough” w roli drugiego okrętu flagowego (ang. Second Flagship) 1 Eskadry Bojowej.

„Emperor of India” był obecny przy poddaniu się niemieckiej Hochseeflotte w listopadzie 1918. Okręt przetrwał cięcia, jakie Royal Navy wprowadziła po I wojnie światowej i został przydzielony w 1919 do Floty Śródziemnomorskiej.

Jednostkę wycofano ze służby w 1929 i zatopiono jako okręt-cel 1 września 1931. Następnie został podniesiony z dna i sprzedany na złom 6 lutego 1932.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]