Habruri
Habruri (Ḫabruri[1], zapisywane kurḪab-ru-ri[2]), odczytywane wcześniej Kirruri[1] – w 1 połowie I tys. p.n.e. asyryjska prowincja leżąca w rejonie Dużego Zabu, od zachodu granicząca z prowincją Arbela[1]. Obecnie obszar zajmowany przez równinę Herir (też Harir)[3] w Iraku[1].
Tereny te zdobył w 883 r. p.n.e. asyryjski król Aszurnasirpal II (883-853 p.n.e.), który przekształcił je w asyryjską prowincję[1]. Począwszy od rządów Salmanasara III (858-824 p.n.e.) aż do rządów Sargona II (722-705 p.n.e.) gubernatorzy prowincji Habruri pojawiają się regularnie w asyryjskich listach i kronikach eponimów jako urzędnicy limmu (eponimowie)[1]. Prowincja wzmiankowana jest też w dwóch dokumentach administracyjnych z czasów panowania Sargona II (722-705 p.n.e.) i w liście z VII w. p.n.e.[1]
Asyryjscy gubernatorzy Habruri znani z asyryjskich list i kronik eponimów:
- Szep-szarri – pełnił urząd eponima w 835 r. p.n.e.[4][5];
- Muszeknisz – pełnił urząd eponima w 813 r. p.n.e.[4][6];
- Aszur-belu-usur – pełnił urząd eponima w 796 r. p.n.e.[4][6];
- Ninurta-mukin-niszi – pełnił urząd eponima w 765 r. p.n.e.[4][7];
- Liphur-ilu – pełnił urząd eponima w 729 r. p.n.e.[4][8];
- Szamasz-upahhir – pełnił urząd eponima w 708 r. p.n.e.[4][9]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d e f g Radner K., Provinz. C, w: Reallexikon..., s. 51.
- ↑ Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 166-176.
- ↑ hasło Habruri (place) w: Assyrian empire builders - People, gods and places. ucl.ac.uk. [dostęp 2014-10-28]. (ang.).
- ↑ a b c d e f Assyrian Eponym List. oracc.museum.upenn.edu. [dostęp 2014-10-28]. (ang.).
- ↑ Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 167.
- ↑ a b Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 169.
- ↑ Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 171.
- ↑ Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 173.
- ↑ Glassner J.-J., Mesopotamian..., s. 175.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Glassner J.-J., Mesopotamian Chronicles, Society of Biblical Literature, Atlanta 2004.
- Radner K., Provinz. C, w: Reallexikon der Assyriologie, tom XI (Prinz, Prinzessin - Samug), Walter de Gruyter, Berlin - New York 2006-2008, s. 42-68.