Przejdź do zawartości

Halamphora montana

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halamphora montana
Systematyka[1]
Domena

eukarionty

Supergrupa

Chromalveolata

Królestwo

chromisty

Gromada

Bacillariophyta

Klasa

Bacillariophyceae

Podklasa

Bacillariophycidae

Rząd

Naviculales

Podrząd

Neidiineae

Rodzina

Amphipleuraceae

Rodzaj

Halamphora

Gatunek

Halamphora montana

Nazwa systematyczna
Halamphora montana (Krasske) Levkov 2009
Synonimy
  • Amphora montana Krasske 1932

Halamphora montana (syn. Amphora montana) – gatunek okrzemek szeroko rozprzestrzeniony w siedliskach aerofitycznych, o zmiennej wilgotności[2].

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Długość 12–20 μm, szerokość 3–4,6 μm, pancerzyki 7–10 μm. Prążki bardzo gęste, na odcinku 10 μm po ok. 40. Szczególnie dobrze widoczne są prążki będące kantami zgrubiałego węzła środkowego po stronie dorsalnej. Pole osiowe wąskie, pole środkowe po stronie dorsalnej tworzy połowę fascii sięgającej aż po krawędź okrywy, w obserwacji mikroskopowej świecącą się silniejszym światłem. Po stronie wentralnej trudniejsza do zauważenia, gdyż słabo kontrastuje. Ramiona rafy łukowate z prostymi końcami środkowymi[2].

Ekologia[edytuj | edytuj kod]

Gatunek kosmopolityczny[1]. Występuje m.in. w zraszanych darniach mchów, gdzie jest nieliczny, ale charakterystyczny. Stwierdzany też jako element fitobentosu. wszystkich typach wód, z optimum występowania w górskich, alkalicznych wodach płynących i jeziorach, a także w wodach bagiennych na nizinach, przeważnie przy wyższym stopniu trofii[2]. Stwierdzany w zeutrofizowanych wodach miejskich[3]. Występuje też w glebie[4].

W polskim wskaźniku okrzemkowym do oceny stanu ekologicznego rzek (IO) nieuznany za gatunek referencyjny ani dla rzek o podłożu węglanowym, ani krzemianowym. Przypisano mu wartość wskaźnika trofii równą 2,9[5].

Gatunki podobne[edytuj | edytuj kod]

Podobnymi gatunkami w mikroskopie świetlnym trudnymi do odróżnienia są Halamphora submontana (Hustedt) Levkov, Halamphora charrua Metzeltin, Lange-Bertalot i Garcia-Rodríguez i Halamphora vardarensis Levkov. Żaden z nich nie został jednak stwierdzony w Europie środkowej[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b M.D. Guiry, G.M. Guiry: Halamphora montana. [w:] AlgaeBase [on-line]. National University of Ireland, Galway, 2018. [dostęp 2018-12-28]. (ang.).
  2. a b c d Małgorzata Bąk i inni, Klucz do oznaczania okrzemek w fitobentosie na potrzeby oceny stanu ekologicznego wód powierzchniowych w Polsce [pdf], Warszawa: Główny Inspektorat Ochrony Środowiska, 2012 (Biblioteka Monitoringu Środowiska), s. 190, ISBN 978-83-61227-96-0 (pol.).
  3. Eduardo A. Lobo i inni, Water quality study of the Condor and Capivara Streams, Porto Alegre Municipal District, RS, Brazil, using epilithic diatom biocenoses as bioindicators, „Oceanological and Hydrobiological Studies”, XXXIII (77-93), 2004 (ang.).
  4. Jadwiga Stanek-Tarkowska, Teresa Noga, Diversity of diatoms (Bacillariophyceae) in the soil under traditional tillage and reduced tillage, „Inżynieria Ekologiczna” (30), 2012, s. 287-296 (ang.).
  5. Aleksandra Zgrundo, Łukasz Peszek, Anita Poradowska, Podręcznik do monitoringu i oceny rzecznych jednolitych części wód powierzchniowych na podstawie fitobentosu [pdf], Warszawa: Ocean Sense, 2018, s. 54 (pol.).