Halina Rac

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Halina Rac
Data i miejsce urodzenia

19 czerwca 1952
Włosień

Kariera seniorska
Lata Klub Wyst. Gole
1969-1981 AZS Wrocław
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1971-1978  Polska 79 (69)

Halina Rac, z d. Moroz (ur. 19 czerwca 1952 we Włosieniu[1]) – polska piłkarka ręczna, obrotowa, mistrzyni i reprezentantka Polski.[2]

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Jest wychowanką AZS Wrocław, w którego barwach występowała w latach 1969-1981. W 1971 została mistrzynią Polski juniorek, w mistrzostwach Polski seniorek wywalczyła dwa złote medale (1976, 1979), cztery medale srebrne (1973 1974, 1975, 1980) i cztery brązowe (1972, 1977, 1978, 1981), dwukrotnie sięgała po Puchar Polski (1978, 1980)[1]. Jej karierę przerwała kontuzja zerwania więzadeł stawu kolanowego lewej nogi we wrześniu 1981[1].

W reprezentacji Polski seniorek debiutowała w 1971. Wystąpiła na mistrzostwach świata grupy "A" w 1973 (5. miejsce), 1975 (7. miejsce) i 1978 (6. miejsce). Łącznie w I reprezentacji wystąpiła w latach 1971-1978 w 79 spotkaniach oficjalnych, zdobywając 69 bramek[1].

W 1977 ukończyła studia w Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Władysław Zieleśkiewicz, Obrotowa 90-lecia polskiej piłki ręcznej, w: Handball Polska, nr 5 (121)/2017, s. 44-49
  2. Władysław Zieleśkiewicz: 95 lat piłki ręcznej. Związek Piłki Ręcznej w Polsce, 2013, s. 284.