Przejdź do zawartości

Hans Koch (esesman)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Johnnyblaze (dyskusja | edycje) o 18:25, 1 lip 2008. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Hans Koch (ur. 13 sierpnia 1912, zm. 14 lipca 1955) - zbrodniarz hitlerowski, członek załogi obozu koncentracyjnego Auschwitz-Birkenau i SS-Unterscharführer.

Urodzony w Tangerhütte, z zawodu był asystentem laboratoryjnym. Członek SS, od 1940 do 1945 należał do personelu obozu Auschwitz-Birkenau. Ze względu na wyuczoną profesję, Koch wchodził w skład wydziału zajmującego się dezynfekcją. Jednym z jego podstawowych obowiązków było wrzucanie Cyklonu B do komór gazowych. Jak później przyznał po każdej akcji eksterminacji Żydów nie mógł zasnąć bez wypicia dużej ilości alkoholu.

Schwytany po zakończeniu wojny przez aliantów i wydany 3 maja 1947 władzom polskim. Koch następnie zasiadł na ławie oskarżonych w tzw. pierwszym procesie oświęcimskim. Podczas przewodu sądowego udowodniono mu popełnienie zbrodni ludobójstwa (udział w eksterminacji Żydów), lecz Najwyższy Trybunał Narodowy postanowił oskarżonemu wymierzyć dożywocie zamiast kary śmierci. Trybunał uzasadnił to faktem, iż Koch nigdy w inny sposób nie działał na niekorzyść więźniów oraz uznał konieczność wykonywania przezeń rozkazów za okoliczność łagodzącą. Hans Koch zmarł w więzieniu w Gdańsku w 1955.

Źródła

  • Cyprian T., Sawicki J., Siedem wyroków Najwyższego Trybunału Narodowego, Poznań 1962