Haustellum

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Haustellum (łac. haustellum) – element aparatu gębowego stawonogów przystosowany do ssania np. soków roślinnych lub krwi. Może stanowić część dzioba lub trąbki (proboscis)[1][2].

Motyle[edytuj | edytuj kod]

U motyli haustellum (inaczej mediproboscis) to przedłużone żuwki zewnętrzne tworzące trąbkę przystosowaną do ssania płynnego pokarmu. Może być traktowane jako synonim ssawki, czyli trąbki (proboscis)[3].

Muchówki[edytuj | edytuj kod]

U niektórych muchówek (np. muchy) haustellum jest silnie rozwiniętą wargą dolną. W przedniej jego części, w rynience, położone są warga górna i podgębie. Dolną część stanowią duże, półkoliste poduszeczki, wyposażone w rurki ssące i zęby perystomalne, a wykształcone z głaszczków wargowych. Haustellum wyposażone jest z zewnątrz w części twardsze, nadające mu sztywność, dzięki czemu, przy wykorzystaniu mięśni, wykonywać może ruchy trące i służyć rozdrabnianiu pokarmu. Częścią podstawową dla takiego haustellum jest rostrum[4].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Academic Dictionaries and Encyclopedias: Haustellum w: Useful english dictionary. [dostęp 2014-04-11].
  2. Armand R. Maggenti, Scott Lyell Gardner: Online Dictionary of Invertebrate Zoology. 2005, s. 420.
  3. Gordon Gordh, David Headrick: A Dictionary of Entomology. Wyd. 2. 2011, s. 672.
  4. Przemysław Trojan: Klucze do oznaczania owadów Polski cz. XXVIII Muchówki – Diptera, zeszyt 1 – wstępny. Warszawa: PWN, Polskie Towarzystwo Entomologiczne, 1957, s. 16.