Hejt internetowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Hejt internetowy (ang. hate, pol. nienawiść) – zjawisko społeczne o charakterze poniżającym obserwowanym w środowisku Internetu (portale społecznościowe, komentarze pod artykułami w serwisach informacyjnych, komunikatory Internetowe etc.[1][2][3][4]). Według słownika języka polskiego jest to obraźliwy i zwykle agresywny komentarz internetowy lub mówienie w sposób wrogi i agresywny na jakiś temat lub o jakiejś osobie.

Zjawisko hejtu może dotyczyć osoby, grup społecznych, mniejszościowych, etnicznych ale też produktów, kampanii, czy filmów[5]. Jego celem jest wyrażanie pogardy i podważanie pozycji osoby lub grupy społecznej ze względu na rasę, płeć, naród, poprzez wyrażanie dyskredytującej opinii o tej grupie, czy jej poszczególnych członkach lub jej charakterystycznych wytworach[6]. Zjawisko hejtu internetowego nie musi odwoływać się do grupy społecznej może być skierowane także personalnie wobec konkretnej osoby. Przykładem są negatywne komentarze dotyczące osób publicznych. Jak sportowcy, politycy czy aktorzy[7].

Najpopularniejszymi mediami w których występuje ten problem są Facebook, YouTube, Instagram, Twitter, Twitch i inne. Pomimo różnych mechanizmów ograniczających to zjawisko stosowanych przez powyższe media, hejt jest poważnym problemem. Jak wykazuje jedno z badań prawdopodobnymi czynnikami wyjaśniającymi angażowanie się ludzi w zjawisko hejtu w Internecie mogą być wysoka psychopatia[7].

Powiązanymi hasłami z hejtem internetowym są: trolle internetowe[8], cyberbullying, przemoc w internecie i mowa nienawiści.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Catherine Blaya, Cyberhate: A review and content analysis of intervention strategies, „Aggression and Violent Behavior”, 45, 2019, s. 163–172, DOI10.1016/j.avb.2018.05.006 [dostęp 2020-11-19] (ang.).
  2. Nadia Gauducheau, Internet Practices and Differences in Youths' Acceptability of Online Verbal Violence:, „International Journal of Cyber Behavior, Psychology and Learning”, 9 (2), 2019, s. 19–33, DOI10.4018/IJCBPL.2019040102, ISSN 2155-7136 [dostęp 2020-11-19] (ang.).
  3. Mathew, B., Saha, P., Tharad, H., Rajgaria, S., Singhania, P., Maity, S. K., et al. (2019). “Thou shalt not hate: countering online hate speech,” in Proceedings of the International AAAI Conference on Web and Social Media, (Evanston, IL: Northwestern University), 369–380.
  4. N.F. Johnson i inni, Hidden resilience and adaptive dynamics of the global online hate ecology, „Nature”, 573 (7773), 2019, s. 261–265, DOI10.1038/s41586-019-1494-7, ISSN 0028-0836 [dostęp 2020-11-19] (ang.).
  5. Bay, M. (2018). Weaponizing the haters: the Last Jedi and the strategic politicization of pop culture through social media manipulation. First Monday 23:9388.
  6. Nockleby, J. T. (2000). Hate speech. Encycl. Am. Constit. 3, 1277–1279.
  7. a b Piotr Sorokowski i inni, Are Online Haters Psychopaths? Psychological Predictors of Online Hating Behavior, „Frontiers in Psychology”, 11, 2020, s. 553, DOI10.3389/fpsyg.2020.00553, ISSN 1664-1078, PMID32292374, PMCIDPMC7121332 [dostęp 2020-11-19].
  8. Erin E. Buckels, Paul D. Trapnell, Delroy L. Paulhus, Trolls just want to have fun, „Personality and Individual Differences”, 67, 2014, s. 97–102, DOI10.1016/j.paid.2014.01.016 [dostęp 2020-11-19] (ang.).