Hening
(Przekierowano z Hening III)
Hening (Hening III) – polski herb szlachecki z indygenatu.
Opis herbu[edytuj | edytuj kod]
W polu błękitnym kogut srebrny o grzebieniu i koralach czerwonych i orężu złotym, stojący z uniesioną prawą łapą na ostrzewi w skos naturalnej, z trzema listkami i sękiem. Klejnot: kogut jak w godle. Labry błękitne, podbite srebrem.
Najwcześniejsze wzmianki[edytuj | edytuj kod]
Nadany 10 maja 1566 Salomonowi Heningowi[1]. Następnie zatwierdzony indygenatem Franciszkowi Ernestowi w 1682.
Herbowni[edytuj | edytuj kod]
Hening, Michaelis.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Józef Szymański: Herbarz rycerstwa polskiego z XVI wieku. Warszawa: DiG, 2001, s. 95. ISBN 83-7181-217-5.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Juliusz Karol Ostrowski: Księga herbowa rodów polskich. T. 2. Warszawa: Główny skład księgarnia antykwarska B. Bolcewicza, 1897, s. 106.
- Tadeusz Gajl: Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku: ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów. L&L, 2007. ISBN 978-83-60597-10-1. (rekonstrukcja wizerunku, nazwiska)
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Herb Hening z listą nazwisk w elektronicznej wersji Herbarza polskiego Tadeusza Gajla
- Herb Hening w Baltisches Wappenbuch. Wappen sämmtlicher, den Ritterschaften von Livland, Estland, Kurland und Oesel zugehöriger Adelsgeschlechter (link)