Tekst źródłowy strony Heuschrecke 10

{{Czołg infobox
 |nazwa                = 10.5 cm leFH 18/1 auf Waffenträger GW IV b
 |grafika              = Aberdeen Tank-Museum-Heuschrecke-10.jpg
 |podpis grafiki       = Heuschrecke 10 w [[United States Army Ordnance Training and Heritage Center|Aberdeen Tank Museum]]
 |kraj                 = {{państwo|DEU|wariant=III Rzesza}}
 |producent            = Krupp
 |typ pojazdu          = [[Samobieżne działo polowe|haubica samobieżna]]
 |trakcja              = gąsienicowa
 |załoga               = 5 osób
 |data prototypu       = 1943
 |lata produkcji       = 
 |data wycofania       = 
 |wyprodukowano        = 5 szt.
 |silnik               = [[silnik gaźnikowy]] ''Maybach HL90''
 |transmisja           = mechaniczna, 6 biegów do przodu, 1 wsteczny
 |pojemność zbiorników = 
 |pancerz              = stalowy, 10–30 mm
 |długość              = 6,00 m
 |szerokość            = 3,00 m
 |wysokość             = 3,00 m
 |rozstaw osi          = 
 |prześwit             = 
 |masa                 = 23 t
 |moc jednostkowa      = 
 |nacisk jednostkowy   = 
 |prędkość             = 45 km/h
 |zasięg               = 300 km
 |brody                = 
 |rowy                 = 
 |ściany               = 
 |kąt podjazdu         = 
 |przechył boczny      = 
 |uzbrojenie           = 1 x [[haubica]] 10.5 cm leFH18/1 (60 nab.)
 |wyposażenie          = radiostacja FuG Spr F
 |użytkownicy          = 
 |rzuty                = 
 |commons              = Category:Heuschrecke (vehicle)
}}
'''10.5 cm leFH 18/1 auf Waffenträger GW IV b''' ('''Heuschrecke 10''') – [[Niemcy|niemiecka]] [[Samobieżne działo polowe|haubica samobieżna]] z okresu [[II wojna światowa|II wojny światowej]]. Powstały tylko 3 prototypy.

W 1941 roku w zakładach [[Friedrich Krupp (przedsiębiorstwo)|Krupp]] powstała krótka seria dział samobieżnych [[10.5 cm leFH 18/1(Sf) auf Geschützwagen IVb]]. Wykorzystywały one oryginalne, niestosowane w żadnym innym pojeździe, podwozie, na którym osadzono wieżę z haubicą kalibru 105 mm. Wieża mogła obracać się o 70°. Po testach serii prototypowej liczącej 8 sztuk postanowiono, że pojazd ten nie trafi do uzbrojenia. Uznano bowiem, iż docelowa konstrukcja powinna mieć wieżę w pełni obrotową i zdolną do prowadzenia ognia w dowolnym kierunku, a jej główne uzbrojenie powinno być demontowane i po wyposażeniu w koła nadające się do wykorzystania jako działo polowe. Ponieważ wiadomo było, że szybkie opracowanie takiej konstrukcji nie będzie możliwe, jako rozwiązanie tymczasowe postanowiono wprowadzić haubicę [[Wespe|leFH 18/2 auf Fgst PzKpfw II(Sf)]] z uzbrojeniem zamocowanym w nieruchomej kazamacie i jednocześnie kontynuować prace nad konstrukcją docelową.

W 1943 roku powstały trzy prototypy docelowej haubicy samobieżnej. Wykorzystywała ona podwozie haubicy [[Hummel|SdKfz 165 Hummel (15cm schwere Panzerhaubitze auf Geschsützwagen III/IV (Sf))]]. Pozbawiono je nieruchomej kazamaty z działem 150 mm i w jej miejsce zamocowano obrotową wieżę z haubicą 105 mm. Wieża mogła być zdjęta w całości i zamocowana na jednoosiowej przyczepce. Nieużywana przyczepka była po rozmontowaniu przewożona przymocowana do tylnej części pojazdu. Po testach produkcji seryjnej nie rozpoczęto, a zamiast tego rozpoczęto prace nad haubicą samobieżną [[Heuschrecke 15]] wykorzystującą podwozie czołgu [[Panzerkampfwagen V Panther|PzKpfw V Panther]].

== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę|nazwisko=Chamberlain|imię=Peter|nazwisko2=Doyle |imię2=Hilary L.| tytuł=Encyclopedia of German tanks of World War Two. A complete illustrated directory of German battle tanks, armourwd cars, self-propelled guns and semi-tracked vehicles, 1933–1945 |rok=1978 |wydawca=Arms and Armor Press|miejsce=London|isbn = 0-85368-202-X}}

{{Niemieckie pojazdy wojskowe do 1945}}

[[Kategoria:Niemieckie haubice samobieżne]]
[[Kategoria:Niemiecka broń artyleryjska II wojny światowej]]