Hexanchorus falconensis

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Hexanchorus falconensis
Maier, 2013
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Rząd

chrząszcze

Podrząd

chrząszcze wielożerne

Rodzina

osuszkowate

Podrodzina

Larainae

Rodzaj

Hexanchorus

Gatunek

Hexanchorus falconensis

Hexanchorus falconensisgatunek chrząszcza z rodziny osuszkowatych.

Gatunek ten opisany został w 2013 roku przez Crystal A. Maier na łamach „ZooKeys”. Jako miejsce typowe wskazano Cataratas del Hueque w wenezuelskim stanie Falcón[1].

Chrząszcz o wydłużonym, umiarkowanie z wierzchu sklepionym ciele długości od 4 do 4,3 mm. Ubarwienie ma ciemnobrązowe z brązowoczarnym spodem oraz ceglastymi nasadami ud, krętarzami i spodami nasad nitkowatych czułków. Głowa ma mikrosiateczkowanie i przeciętnie grube, gęste punktowanie. Zaopatrzona jest w nadustek o prostej krawędzi przedniej oraz półkuliste, z tyłu zwężone oczy obrzeżone długimi, zakrzywionymi, czarnymi szczecinkami. Przedplecze jest niewiele dłuższe niż szerokie, o prostych kątach przednich, rozwartych kątach tylnych, lekko zafalowanych krawędziach bocznych, krawędzi tylnej słabo zafalowanej z płatem pośrodku oraz słabo zaznaczonym wcisku w części środkowo-tylnej. Tarczka jest silnie wysklepiona, nieco dłuższa niż szersza. Pokrywy mają dziesięć rzędów z punktami oddalonymi od siebie o 3–4 średnice oraz międzyrzędy porośnięte krótkim, gęstym owłosieniem. Samice wyróżniają się na tle rodzaju silnie wydłużonymi wierzchołkami pokryw. Cechą charakterystyczną samców są zaś genitalia o edeagusie z ząbkiem i dwoma wcięciami przy wierzchołku, wskutek czego wyglądającym jak otwieracz do konserw[1].

Owad neotropikalny, znany wyłącznie ze stanu Falcón w Wenezueli. Spotykany jest w strumieniach, na pobrzeżach rzek i w błotnistych bajorkach. Bytuje na kamieniach, wśród listowia i zanurzonych korzeni[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c C. Maier. A revision of the Larainae (Coleoptera, Elmidae) of Venezuela, with description of nine new species. „ZooKeys”. 329, s. 33-91, 2013. DOI: 10.3897/zookeys.329.4961.